Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

Η προσευχή μας...



Η προσευχή μας είναι  εσωτερική πράξη του πνεύματός μας.
Το πνεύμα μας μπορεί να εκφραστεί με τις πιο ποικίλες μορφές.
Όχι σπάνια, και μάλιστα ιδιαίτερα συχνά, με τη σιωπή μας ενώπιον του Θεού. Σιωπούμε, γιατί ο Θεός γνωρίζει όλο το βάθος της σκέψης μας, όλες τις προσδοκίες της καρδιάς μας, αλλά δεν είμαστε πάντα ικανοί να τις εκφράσουμε με λόγια. Ο Θεός  όμως κατανοεί  τις μυστικές κινήσεις της καρδιάς μας και απαντά σε αυτές.[...]

[...]   Οι παρατηρήσεις μου για  τούς ανθρώπους του σήμερα, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι βολικώτερο  γι'αυτούς να προσεύχονται  στόυς Ναούς, ιδιαίτερα κατά την Θεία Λειτουργία.
Η λειτουργική προσευχή  με τη συχνή Θεία Μετάληψη, είναι το πλήρωμα. Πράγματι, για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο κάποιος να την ζεί και να την κατανοεί. Τότε αποκαλύπτεται ότι η Θεία Λειτουργία  αγκαλιάζει  με την χάρη της  όλη μας την ζωή.
Σε αυτήν περικλείονται όλα τα επίπεδα  του είναι μας  κατά την αναφορά του  στον Θεό. Η θεία Λειτουργία, αν βιώνεται  με όλο μας το είναι, επιτρέπει να την ζήσουμε ως αληθινά  θεία Πράξη, που περιλαμβάνει όχι μόνον τον ορατό κόσμο, αλλά και όλον εκείνον που άπειρα ξεπερνά  τα όριά του. Άν δεν εμβαθύνει στον χώρο αυτό ο άνθρωπος, μπορεί εύκολα να περιπέσει  στη συνήθεια που τον ερημώνει και τον νεκρώνει.[...]

Από το βιβλίο  " Γράμματα στη Ρωσία"
του Γέροντος Σωφρονίου Ζαχάρωφ


Αναστάσεως ημέρα - Χριστός Ανέστη
 
Οι  Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης
 
 
Υ.C.

 

Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

" Αστραφτερή Στάχτη"


 
 
«Το βιός μου ψάχτε κι όλο μου το θησαυρό.
Μη με περνάτε για τυφλή, Κοιτάχτε!
Δεν έχω τίποτα χρυσό μήτε αργυρό,
στο χέρι μου βαστώ μόνο τη στάχτη».
 
 
Μαρίνα Τσβετάγιεβα
 
 
 
 



* Το τετράστιχο που παραθέτουμε στην αρχή του κειμένου είναι από το ποίημα «Στιγματισμένη» της Τσβετάγιεβα, στη μετάφραση (από τη ρωσική γλώσσα) του Αλέξη Πάρνη («Ρωσικός Παρνασσός – Ανθολογία Ρωσικής Ποίησης», εκδόσεις Καστανιώτη).


Y.C.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

Μέγας Αντώνιος .....

 

Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων σε 170 Κεφάλαια
 
πηγή: Ομολογία Πίστεως

 
(28). Όσοι ξεγελιούνται από τις ελπίδες τους σε βιοτικά πράγματα και περιορίζουν την γνώση τους για την άσκηση του αρίστου βίου μόνο στα λόγια, μοιάζουν μ' εκείνους που έχουν φάρμακα και ιατρικά όργανα, αλλά δεν ξέρουν ούτε φροντίζουν να τα χρησιμοποιήσουν. Επομένως για τις αμαρτίες μας ας μην κατηγορούμε τον τρόπο που έγιναν, ούτε τους άλλους, αλλά τους εαυτούς μας. Γιατί αν η ψυχή αδιαφορήσει με δική της θέληση, δεν μπορεί να μείνει ανίκητη.

(29.) Εκείνος που δεν ξέρει να ξεχωρίζει ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό, δεν επιτρέπεται να κρίνει τους καλούς και τους κακούς. Γιατί ο άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό είναι αγαθός. Αν όμως δεν είναι αγαθός, ούτε γνωρίζει το Θεό, ούτε θα τον γνωρίσει ποτέ, γιατί ο τρόπος να γνωρίσει κανείς το Θεό, είναι το αγαθό.
 
(30.) Οι καλοί άνθρωποι που αγαπούν το Θεό, ελέγχουν τους ανθρώπους για τις κακές πράξεις τους κατά πρόσωπο όταν είναι παρόντες. Όταν όμως δεν είναι παρόντες δεν τους κατηγορούν, αλλά ούτε και στους άλλους επιτρέπουν να τους κατηγορήσουν.

 


Iris unguicularis



Τρίτη 24 Απριλίου 2018

 
ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ
 
 

 
Οι Μυροφόρες


 
 
 
 
 
 
 
 










 

Μυροφόρες είναι οι γυναίκες που ακολουθούσαν το Κύριο μαζί με τη Μητέρα του, έμειναν μαζί της κατά την ώρα του σωτηριώδους πάθους και φρόντισαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου.
Όταν δηλαδή ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν κι έλαβαν από το Πιλάτο το σώμα του Κυρίου, το κατέβασαν από το σταυρό, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου. Την ώρα εκείνη παρευρίσκονταν κατά τον ευαγγελιστή Μάρκο η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι του τάφου. Άλλη Μαρία εννοούσε οπωσδήποτε τη Θεομήτορα. Δεν παρευρισκόταν μόνο αυτές, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες όπως αναφέρει και ο Λουκάς.

Οι μυροφόρες αφού ετοίμασαν τα μύρα και τα αρώματα ήρθαν την πρώτη της εβδομάδος, την Κυριακή πολύ πρωΐ, όπως αναφέρουν όλοι οι ευαγγελιστές στο μνήμα για ν' αλείψουν μ ε αυτά το σώμα του Κυρίου . Ο Λουκάς αναφέρει: "Τη πρώτη της εβδομάδος, όρθρο βαθύ, ήρθαν στο μνήμα, η Μαρία Μαγδαληνή, η του Ιακώβου, η Ιωάννα και άλλες μαζί τους''. Ο Ματθαίος αναφέρει: "αργά το Σάββατο, ξημερώνοντας την πρώτη της εβδομάδος και δύο μυροφόρες προσήλθαν". Ο Ιωάννης αναφέρει "Το πρωΐ, ενώ ήταν σκοτεινά και ήταν μόνο η Μαρία Μαγδαληνή". Ενώ ο Μάρκος αναφέρει: "Πολύ πρωΐ της πρώτης της εβδομάδος και ήταν τρείς οι προσερχόμενες μυροφόρες".
Φαίνονται βέβαια να διαφωνούν κάπως οι ευαγγελιστές μεταξύ τους τόσο για την ώρα, όσο και για τον αριθμό των γυναικών. Οι μυροφόρες ήταν πολλές και ήλθαν στον τάφο όχι μια φορά, αλλά και δυο και τρεις φορές σταδιακά και όχι στον ίδιο χρόνο ακριβώς.
Πρώτη απ' όλους ήλθε στον τάφο του Υιού του Θεού η Θεοτόκος, έχοντας μαζί τη Μαρία τη Μαγδαληνή . Το συμπεραίνουμε από τον ευαγγελιστή Ματθαίο γιατί αναφέρει, "ήλθε η Μαγδαληνή Μαρία και η άλλη Μαρία", που ήταν οπωσδήποτε η Θεομήτωρ, "για να δουν τον τάφο. Και έγινε μεγάλος σεισμός, γιατί άγγελος Κυρίου ήλθε, σήκωσε τη μεγάλη πέτρα από το μνημείο και κάθισε πάνω της. Ήταν η μορφή του σαν αστραπή και το ένδυμά του λευκό σαν χιόνι και από το φόβο τους ταράχθηκαν οι φύλακες και έγιναν σαν νεκροί".
Έτσι ο άγγελος κατά το κείμενο τους έδειξε το κενό μνημείο και είπε στις μυροφόρες να αναγγείλουν το χαρμόσυνο νέο και στους μαθητές.
 
Ο Όσιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης αναφέρει αναλυτικά ποιες ήταν οι Μυροφόρες:
Η πρώτη Μυροφόρα είναι η Μαρία η Μαγδαληνή από την οποία ο Χριστός είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Και για αυτή την ευεργεσία τον ακολουθούσε. Μετά την ανάληψη του Χριστού πήγε στη Ρώμη στον αυτοκράτορα Τιβέριο και θεράπευσε το μάτι του. Επίσης κατήγγειλε στον Τιβέριο τον Πιλάτο και τους αρχιερείς για την άδικη σταύρωση του Χριστού κι αυτός τους θανάτωσε. Η Μαρία η Μαγδαληνή πέθανε στην Έφεσο όπου την έθαψε ο Ιωάννης ο Θεολόγος. Αργότερα ο αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός, πήρε τα λείψανά της στην Κωνσταντινούπολη.
 
Δεύτερη ήταν η Σαλώμη κόρη του Ιωσήφ του Μνήστορος η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον μικρό Ζεβεδαίο.
Τρίτη μυροφόρος ήταν η Ιωάννα η γυναίκα του Χουζά ο οποίος ήταν επίτροπος και οικονόμος στο σπίτι του βασιλιά Ηρώδη.
Τέταρτη η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου η οποία προηγουμένως είχε αλείψει τον Χριστό με το μύρο όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.
Πέμπτη ήταν η αδερφή της η Μάρθα η οποία υπηρετούσε τον Χριστό με πολύ προθυμία από την αρχή.
Έκτη είναι η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά. Αυτή τη Μαρία, ο ευαγγελιστής Ιωάννης ονομάζει «αδελφή της Θεοτόκου». Ο Ιωακείμ, ο πατέρας της Παναγίας είχε ένα αδελφό και όταν εκείνος πέθανε χωρίς να έχει παιδί, πήρε την γυναίκα του ως σύζυγο του σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο. Με αυτήν απέκτησε ένα παιδί, τη Μαρία.
Έβδομη Μυροφόρος ήταν η Σωσσάννα.
 
Υπήρχαν κι άλλες Μυροφόρες που βοηθούσαν τις παραπάνω, όπως λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, αλλά τα ονόματα τους δεν αναφέρονται από τους Ευαγγελιστές γιατί δεν τις θεωρούσαν σημαντικές. Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη τους την Κυριακή των Μυροφόρων στις 8 Μαΐου.
 
πηγή:  users.sch.gr

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Η ημέρα της Κρίσεως

" 'Ω  ψυχή  μου..."

[...] Τρομερή  θα  είναι  η  μέρα, που ο ίδιος ο Δημιουργός  του ουρανού  και  της  γής, των  ορατών  και  των  αοράτων, θα  έλθη  πάλι  για  να  κρίνει  τον  κόσμο. Τότε ο Κύριος  θα  ποιήσει  "ουρανόν  καινόν  και  γήν  καινήν" (Αποκ.21).
Τότε  "και  γη  και  τα  εν  αυτή  έργα  κατακαήσεται"  (Β'Πέτρ.3,10). Τότε  ο  ουρανός  θα  τυλιχθεί  σαν  χαρτί 
και  "ο ήλιος  σκοτισθήσεται  και  η  σελήνη  ου  δώσει  το  φέγγος  αυτής, και  οι  αστέρες  πεσούνται  από  του  ουρανού, και αι  δυνάμεις  των ουρανών  σαλευθήσονται"!(Ματθ.24).
Τότε  θα  έρθει  ο  δίκαιος  Κριτής  "επί των  νεφελών  του  ουρανού  μετά  δυνάμεως  και δόξης  πολλής" (Ματθ.24),
και " κρινεί  την  οικουμένην εν  δικαιοσύνη"(Ψαλμ.9).
'Ω  ψυχή  μου, να  είσαι  έτοιμη  κάθε  ώρα  για  να  παρασταθείς  σ'αυτό  το  φοβερό  θείο  δικαστήριο, την  ημέρα της   γενικής  κρίσεως, που  θα  έρθει  "ως  κλέπτης  εν  νυκτί" (Β'Πέτρου 3),  αλλά  θα  έρθει  οπωσδήποτε.[...]

Από  το  βιβλίο " Ο  Ουρανός  στη Γη "

του  Αγίου  Ιωάννου  της  Κρονστάνδης


Υάκινθος

"Εννοώ την ημέραν την φοβεράν..."

Εις  τον 'Ορθρον  της  Κυριακής  της  Απόκρεω

Κάθισμα
ήχος πλ.του  β'
 
Εννοώ  την  ημέραν  την  φοβεράν,
και θρηνώ  μου  τας  πράξεις  τας  πονηράς'
πώς  απολογήσομαι  τω  αθανάτω  Βασιλεί;
ποία  δε  παρρησία  ατενίσω  τω Κριτή,
ο άσωτος  εγώ;
Εύσπλαγχνε  Πάτερ,
Υιέ  μονογενές,
το Πνεύμα  το  'Αγιον 
 ελέησόν  με.



****

Απο  τον  Κανόνα της Κυριακής  της  Απόκρεω,
ποίημα  Θεοδώρου  του  Στουδίτου,
ήχος πλ.του β'

Δοξαστικόν  Τριαδικόν
 
Υιόν  εκ  Πατρός  και  Πνεύμα,
δοξάζω  ως  ηλίου  φως  και  ακτίνα 
 το  μεν γεννητώς,  ότι  και  Γέννημα'
το δε προβλητώς, ότι  και Πρόβλημα'
συνάναρχον θείαν  Τριάδα  προσκυνουμένην,
υπο  πάσης  κτίσεως.


Υάκινθος

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

Η ΠΗΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠ ‘ ΤΟ ΧΙΟΝΙ

 
 
Αυτοκράτορας Ming
713 -756 μ. Χ.
 
Η ΠΗΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠ ‘ ΤΟ ΧΙΟΝΙ
Ο βορινός αγέρας κυνηγά τα μονότονα σύννεφα ,
κάτω απ’ τα σύννεφα πετά το κατάλευκο χιόνι ,
το χιόνι στροβιλίζει ξαφνικά και σκορπίζεται ,
τα μονότονα σύννεφα είναι γεμάτα θλίψη .
Κι ωστόσο η πηγή δροσερή τρέχει πάντοτε ,
μια κι η πηγή της φωτιάς ποτέ δε θα σβήσει .
Δεν είναι τάχα ένα καλό σημάδι ;
Ελπίδες ξανανθίζουνε .
 
 
 
 
 

Υάκινθος