Σε  ψυχή  που  ραθυμεί

          Ψυχή  μη  χάνεις  το  θάρρος σου  και  μη  θλίβεσαι.
Μη  συλλογίζεσαι  τον  εαυτό  σου  ότι  είναι  στο  πλήθος  της  αμαρτίας . Μήν  επιφέρεις  στον  εαυτό  σου  την  φωτιά' μη  λές  ότι  ο  Κύριος  με  απέρριψε  από  την παρουσία  του, διότι  αυτός  ο λόγος  δεν  θα  αρέσει  στόν  Θεό, επειδή  ο  ίδιος  κράζει  σ'εσένα, λέγοντας: "Λαέ μου, τι  κακό  σου  έκανα  ή  σε  τι  σε  λύπησα  ή  τι σε  στενοχώρησα; Μήπως  εκείνος  που έπεσε  δε  σηκώνεται; 'Η  μήπως  εκείνος  που  χάνει  τον  δρόμο  του  δεν  φροντίζει  να  επιστρέψει;".
         
           Ακούς  ψυχή, την  αγαθότητα  του Κυρίου;
Διότι  δεν  πουλήθηκες  σαν  κατάδικος, για  να  είσαι  κάτω  από  την  εξουσία κάποιου  άρχοντα  ή  κάποιου στρατηγού. 
Μή  θλίβεσαι , διότι  στερήθηκες  τον  πλούτο  σου'
μη  ντρέπεσαι  να  επιστρέψεις, αλλά  καλύτερα  πες ότι
"θα  σηκωθώ  και  θα  πάω  στον  πατέρα  μου". 
           
            Σήκω  και  έλα. Σε  υποδέχεται' δεν  σε  επιπλήττει' αλλά  απεναντίας  και  χαίρεται  με  την  επιστροφή  σου.

Σε  περιμένει'  εσύ  μόνον  μην  ντραπείς , όπως  ο  Αδάμ, ούτε  να  κρυφτείς  από  την  παρουσία  του  Θεού. Για  σένα  σταυρώθηκε ο  Χριστός, και  είναι  δυνατόν  να  σε  απορρίψει; Ποτέ  κάτι  τέτοιο!  Διότι  ξέρει  εκείνον  που  μας  θλίβει, και  ότι κανείς  δεν μπορεί  να  μας  βοηθήσει, παρά  μόνον ο  ίδιος . Ο Χριστός  ξέρει  ότι ο άνθρωπος  είναι  ταλαίπωρος . Μή  λοιπόν  αμελήσουμε, εφόσον  βρισκόμαστε  κοντά  στην  φωτιά' δεν  προξενεί  κέρδος  στον  Εαυτό  του  με το να μας  στείλει  στην  κόλαση.[....]

Οσίου  Εφραίμ  του  Σύρου

'Εργα,Τόμος  Ε'  /   Εκδόσεις "Το  περιβόλι  της Παναγίας"

Από τον Κανόνα του Αγίου Εφραίμ του Σύρου,

ποίημα Θεοφάνους ,
ήχος πλάγιος β'

Pείθροις δακρύων την φλόγα

την των παθών κατασβέσας,

γέγονας σκεύος τίμιον Εφραίμ,

του Αγίου Πνεύματος πηγάς,

αναβλύζων διδαχών,

θεομακάριστε.

Υάκινθος

Aπό τον  Κανόνα  του  Αγίου  Χρυσοστόμου,

ποίημα Θεοφάνους,  
ήχος  πλάγιος  δ'

Ως  έαρ  ώφθης,

ευωδιάζων  μυστικώς,

 χαρίτων  άνθεσι  των  πιστών  τα  πλήθη, 

λύων  κακών  τόν  χειμώνα  Πάτερ, 

 εν  τη  επανελεύσει  σου.

Το  θείον  ρείθρον,

των  χαρισμάτων  η  πηγή, επανελήλυθεν'

οι διψώντες  δεύτε  ύδωρ  ζωής,

απαντλείτε  πίστει,

ενθέως  ευφραινόμενοι.

Υάκινθος

"..της δικαιοσύνης στεφάνους, παρά Χριστού λαβόντες αξίως.."

"Ξενοφώντα μέλπω, σύμβιόν τε και τέκνα"

Κατακυριεύσαντες,

του της σαρκός φρονήματος,

τον του Πνεύματος πλούτον εθησαυρίσατε,

χάριν ιαμάτων, λαβόντες εκ της Πηγής,

της των χαρισμάτων,

ή νυν προσχωρήσαντες,

αιωνίως αναπαύεσθε.

Από τον Κανόνα των Αγίων, ποίημα Θεοφάνους

Υάκινθος

Υάκινθος

                                          

 

   

Κανείς  δεν Σε γνωρίζει με το νού
 

κανείς  δεν Σε γνωρίζει  με τα χείλη

η  σάρκα μας  Σε  νιώθει μοναχά

καθώς φωτιά ή μαχαίρι
                         
σπάζει το στήθος μας

 κάθε φορά που δοκιμάζει

    να  Σε σηκώση...
                       
                  
Μελλισάνθη

Κανόνας της Θεοτόκου, ήχος βαρύς.

Ως αληθώς υπερτέρα πέφυκας,

πάσης της κτίσεως Κόρη'

τόν γαρ Κτίστην τών όλων,

σωματικώς ημίν εγέννησας'

όθεν ως Μήτηρ

του μόνου Δεσπότου,

φέρεις κατά πάντων

αρχικώς το εκνίκημα.

 

 

Υάκινθος

www.ecnecema.blogspot.com