Η προσευχή μας είναι εσωτερική πράξη του πνεύματός μας.
Το πνεύμα μας μπορεί να εκφραστεί με τις πιο ποικίλες μορφές.
Όχι σπάνια, και μάλιστα ιδιαίτερα συχνά, με τη σιωπή μας ενώπιον του Θεού. Σιωπούμε, γιατί ο Θεός γνωρίζει όλο το βάθος της σκέψης μας, όλες τις προσδοκίες της καρδιάς μας, αλλά δεν είμαστε πάντα ικανοί να τις εκφράσουμε με λόγια. Ο Θεός όμως κατανοεί τις μυστικές κινήσεις της καρδιάς μας και απαντά σε αυτές.[...]
[...] Οι παρατηρήσεις μου για τούς ανθρώπους του σήμερα, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι βολικώτερο γι'αυτούς να προσεύχονται στόυς Ναούς, ιδιαίτερα κατά την Θεία Λειτουργία.
Η λειτουργική προσευχή με τη συχνή Θεία Μετάληψη, είναι το πλήρωμα. Πράγματι, για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο κάποιος να την ζεί και να την κατανοεί. Τότε αποκαλύπτεται ότι η Θεία Λειτουργία αγκαλιάζει με την χάρη της όλη μας την ζωή.
Σε αυτήν περικλείονται όλα τα επίπεδα του είναι μας κατά την αναφορά του στον Θεό. Η θεία Λειτουργία, αν βιώνεται με όλο μας το είναι, επιτρέπει να την ζήσουμε ως αληθινά θεία Πράξη, που περιλαμβάνει όχι μόνον τον ορατό κόσμο, αλλά και όλον εκείνον που άπειρα ξεπερνά τα όριά του. Άν δεν εμβαθύνει στον χώρο αυτό ο άνθρωπος, μπορεί εύκολα να περιπέσει στη συνήθεια που τον ερημώνει και τον νεκρώνει.[...]
Από το βιβλίο " Γράμματα στη Ρωσία"
του Γέροντος Σωφρονίου Ζαχάρωφ
Αναστάσεως ημέρα - Χριστός Ανέστη
Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης
Υ.C.
