Ο χαμένος Παράδεισος

Τα λόγια που μας διαβεβαιώνουν ότι δημιουργηθήκαμε
" κατ' εικόνα και ομοίωσιν" του Θεού, είναι για μάς μέτρο ζωής, είναι η συνείδησή μας και η οδός, που πρέπει
ν' ακολουθούμε. Κάθε άλλος δρόμος οδηγεί στην απώλεια του εαυτού μας και στην παραμόρφωση της προσωπικότητάς μας' κι υπάρχει μονάχα μια αληθινή οδός για τους ανθρώπους, που βρίσκεται στη μεταμόρφωσή μας σε εικόνα και ομοίωση του Θεού και στην επιστροφή μας στην κατάσταση, στην οποία δημιουργηθήκαμε και που παραμορφώσαμε μέσα μας.

***

Ο κόσμος είναι ένα σύστημα από σύμβολα (  a realibus ad realiora )*, η απεικόνιση του πνευματικού κόσμου μέσα στίς υλικές μορφές του φυσικού κόσμου' " υπόδειγμα και σκιά των επουρανίων", όπως λέγει ο Απ. Παύλος ( Εβρ. η', 5).
Το νόημα και η αξία των συμβόλων έγκειται στήν χαρά, που γεννάται από την επίγνωση του γεγονότος ότι ο κόσμος μας είναι όμοιος, είναι, δηλαδή, ομοίωση εκείνου του άλλου κόσμου. Απ' αυτό προέρχεται και η σημασία των εικόνων, των κεριών και του καπνού του θυμιάματος.

Μήπως ολόκληρο το σύμπαν διεφθάρη με την πτώση του ανθρώπου; Μήπως, κοιτάζοντας τα άστρα, δεν φτάνουμε ταυτόχρονα σε μια θέαση των παραδείσιων κόσμων;

***

Παρ' όλα όσα διαδραματίζονται στόν κόσμο μας, η ψυχή αναζητάει την χαρά' η λύπη κι ο πόνος αυτά καθ' εαυτά δεν αποτελούν ιδιότητες ή χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ανθρώπου, αυτή δε η ενστικτώδης στροφή του ανθρώπου πρός την χαρά και το φώς δεν είναι μήπως ανάμνηση της ψυχής για τον χαμένο Παράδεισο και πόθος κι αναζήτησή του;

* " Α realibus ad realiora " (από της πραγματικότητος εις υψηλοτέραν τινά πραγματικότητα). Πρόκειται για φόρμουλα θρησκευτικού συμβολισμού, που χρησιμοποίησε ο Ρώσσος ποιητής Βιατσιεσλάβ Ιβανώφ ( 1886-1949).

Από το βιβλίο " Πνευματικά Κεφάλαια "
του Πρεσβ. Αλεξάνδρου Ελτσιανίνωφ

 

 "Εξεβλήθη Αδάμ"

Ιωάννης Τσιοτσιόπουλος

 

 

Υάκινθος