Ελληνικό το αλφάβητο

ΓΡΑΠΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 7270 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΑ! ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΕΣ!

 

 

ΑΝΑΤΙΝΑΣΣΕΤΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΥ ...ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ!

 

Το πρώτο γραπτό κείμενο στην Ευρώπη - Το 1998 ο καθηγητής κ. Γ. Χουρμουζιάδης δήλωσε πως είναι αδύνατη η δημοσίευση του κειμένου. 

Είναι εμφανές πως η όποια επίσημη δημοσίευσή της θα ανέτρεπε όλο το ιστορικό σκηνικό περί ανακάλυψης της γραφής, της αποτύπωσης της έναρθρης φωνής του ανθρώπου με γράμματα (και όχι με ιδεογράμματα) και μάλιστα στο γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, στο γεωγραφικό χώρο της Ευρώπης.

Θα ανατρέπονταν δηλαδή η θεωρία πως οι Έλληνες έλαβαν και αυτοί, το φως εξ ανατολάς ( από βαβυλώνιους, σουμέριους, φοίνικες κλπ. !!) και θα έπρεπε να καλύψουν το μεγάλο κενό των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, όταν δηλαδή, οι ανατολικοί λαοί εκφράζονταν με ιδεογράμματα, οι Έλληνες έγραφαν με συλλαβές όπως σήμερα. Είναι καταφανές ότι αυτό δηλώνει πρώιμο στάδιο σκέψης και πολιτισμού.

Σύμφωνα με τη σημερινή θεωρία - που διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία - οι Έλληνες έμαθαν γραφή περί το 800 π.Χ. από τους Φοίνικες.

Εκείνο που δεν μπορούν να μας εξηγήσουν πως είναι δυνατόν η ελληνική γλώσσα να έχει 800.000 λήμματα,πρώτη γλώσσα στον πλανήτη, όταν η αμέσως επόμενη έχει 250.000 λήμματα.

Πως είναι δυνατόν να γράφηκαν τα Ομηρικά έπη περί το 800 π.Χ. όταν δηλαδή έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες;

Παρουσιάστηκαν ξαφνικά οι αρχαίοι Έλληνες στο ιστορικό προσκήνιο τον 8ο αιώνα π.Χ., με γλώσσα εκατοντάδων χιλιάδων λημμάτων, που για να δημιουργηθεί απαιτείται γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών (σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση).

Η αγγλική γλώσσα είναι 1.600 ετών και... έχει 48% ελληνικές λέξεις με σύνολο λημμάτων 240.000. Η γερμανική είναι 1.700 ετών και έχει 250.000 λήμματα με ελληνικές λέξεις 46%.

Η ομηρική γλώσσα τι ηλικία έχει;

Έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες από τους ανατολικούς λαούς και ξαφνικά έγραψαν τα ομηρικά έπη που έχουν ιστορικό βάθος τριών χιλιάδων ετών;

Τι είναι αυτό που προβληματίζει τους ιστορικούς;Μήπως γιατί δεν χάθηκαν στη σκόνη της ιστορίας και οι Έλληνες όπως οι Χαναναίοι, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες κλπ.;

Τι γράφει το δημοσίευμα πριν δεκαπέντε χρόνια :

Το παλιότερο οργανωμένο γραπτό κείμενο που βρέθηκε στη γη της Ευρώπης και χρονολογείται πριν από 7.254 χρόνια(!) από σήμερα αποκαλύφθηκε στη λίμνη της Καστοριάς.

Είναι μια ξύλινη πινακίδα με άγνωστο μήνυμα χαραγμένο από ένα νεολιθικό ψαρά ή έμπορο λιμνιαίου προϊστορικού οικισμού στο Δισπηλιό Καστοριάς,γραμμένο δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τα γραπτά ευρήματα των Σουμερίων και τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν από τις κρητομυκηναϊκές πήλινες πινακίδες της γραμμικής γραφής.

Τη συγκλονιστική ανακοίνωση έκανε χθες στη διάρκεια του αρχαιολογικού συνεδρίου για το φετινό ανασκαφικό έργο στη Βόρεια Ελλάδα ο καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ κ. Γιώργος Χουρμουζιάδης, που αποκάλυψε το ντοκουμέντο στη διάρκεια ανασκαφικής έρευνας το περασμένο καλοκαίρι.

Η ξύλινη πινακίδα με την επιγραφή χρονολογήθηκε επακριβώς με τη μέθοδο του άνθρακα-14 στον «Δημόκριτο» στο 5260 (!) π.Χ., δηλαδή στο τέλος της μέσης νεολιθικής περιόδου.

Ο κ. Χουρμουζιάδης με επιστημονικά επιχειρήματα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα χαράγματα της επιγραφής, που είναι οργανωμένα σε στίχους, δεν πρέπει να είναι διακοσμητικά, αλλά «γράμματα» που μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα της παλαιοευρωπαϊκής.

πηγή : 'Αδοντες

Read more: http://www.pantocratoria.gr/2012/11/7270.html#ixzz2QR2XjfYJ

 

Παντρεύεσαι; Σκότωσε τον Εγωισμό σου! Αγαπάς; Διορθώσου!

Tι σημαίνει ένα διαζύγιο; Την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε. Αυτό βασικά σημαίνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δικαιολογίες μας. Την αποτυχία να αγαπηθούμε. Τη λαθεμένη αντίληψη που είχαμε για τον γάμο. Ο γάμος δεν είναι βίος ανθόσπαρτος. [...]
Μελετήστε με προσοχή την ακολουθία του Μυστηρίου [ενν. του γάμου]. Υπάρχει και μεταφρασμένη. Εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία και όλες οι προϋποθέσεις που αν τις ζήσεις φθάνεις στην πληρότητα της σχέσης σου. Η Εκκλησία από την αρχή μας δείχνει τον δρόμο: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός…». Κι εκείνη τη στιγμή με το Ευαγγέλιο κάνει ο ιερέας το σημείου του Σταυρού. Τι σημαίνει αυτό; Τρία πράγματα βασικά.

Ξέρετε, παιδιά μου, για πού ξεκινάτε; Δεν ξεκινάτε για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ξεκινάτε για τη Βασιλεία του Θεού. Αυτή είναι η πορεία του γάμου.
Ποιος θα είναι ο οδηγός σας σ’ αυτήν την πορεία; Το Άγιο Ευαγγέλιο.
Ποια είναι η πορεία σας; Η Σταυρική!
Λέω στα ζευγάρια που παντρεύω: «Αν το καταλάβατε, παιδιά μου, σήμερα πρέπει να πεθάνετε, πρέπει να πεθάνει ο εγωισμός σας. Ξεκινήσατε καθένας από το σπίτι του και ήρθατε εδώ και τώρα φεύγετε από εδώ μαζί σε ένα καινούργιο σπίτι. Πολύ ωραία. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ο κάθε ένας πρέπει να φύγει από τον εαυτό του πια. Από αυτό που ήταν μέχρι τώρα. Κι εδώ η Χάρις του Θεού σάς ένωσε.»
Βλέπετε κάποια στιγμή ενώνουμε τα χέρια και τους λέω: «Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο; Όπου και να ‘ναι, θα είναι μαζί. Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα, θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος. Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί. Ποιος είναι ο κρίκος; Η χάρη του Θεού. Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευτείτε.»
Όταν στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, εγώ πανηγύριζα. Είπα, «επιτέλους, θα αποφύγω την ταλαιπωρία να παντρεύω ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουν.» Να πας στον Δήμαρχο κι όπου θέλεις. Όχι όμως εδώ! Γιατί ο χώρος αυτός εδώ είναι για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν τι κάνουν. Ένα διαζύγιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές, αλλά οι αιτίες του είναι λίγες.
Πώς προετοιμάζονται δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν; Από ‘κεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η συνέχεια.
Πόσο καλά γνωρίζονται; Ή πόσο βαθιά αγνοούνται;
Έχω ακούσει πολλές φορές την παρατήρηση «δεν ήτανε έτσι στην αρχή». Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά εσύ δεν τον είδες. Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος που θα κοιτάξουμε πώς θα περάσουμε καλά. Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους, βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα στη ζωή τους, ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά, πιο εύκολα.
Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
- Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
- Μα γιατί;
- Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη!
Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει.
Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος; Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας.»
Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω.
Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ’ αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου. Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.

Για μια υγιή και ζωντανή οικογένεια
Μητροπολίτου, Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

έκδ. Σχολής Γονέων Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου

 

πηγή : 'Οπου Γης

Οι χριστιανοί της Συρίας είναι μόνοι

 

πηγή : Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας

24Απρ

  

 

 

του Κυριάκου Θεοδωρακάκου*

Η Χομς, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Έμεσα”, είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, κοντά στα σύνορα με το Λίβανο και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της εξέγερσης κατά του καθεστώτος Άσαντ, που ξεκίνησε το Μάρτιο του 2011. Τα κυβερνητικά στρατεύματα πολιορκούν τη Χομς σχεδόν από την πρώτη στιγμή με ισχυρές δυνάμεις πυροβολικού. Βομβαρδίζουν τις συνοικίες για να πλήξουν τις θέσεις των ανταρτών και πραγματοποιούν αιφνιδιαστικές επιχειρήσεις μέσα στις κατοικημένες περιοχές.
Στην άλλη πλευρά, η ένοπλη αντιπολίτευση ελέγχει τις περισσότερες συνοικίες και εφαρμόζει τακτικές ανταρτοπολέμου, στρατολογώντας παιδιά και χρησιμοποιώντας τους αμάχους σαν ανθρώπινη ασπίδα. Περίπου 650 χιλιάδες άνθρωποι έχουν παγιδευτεί από τις άγριες καθημερινές συγκρούσεις και τα διασταυρούμενα πυρά. Τα καταστήματα έχουν κλείσει και τα αποθέματα τροφίμων έχουν επιταχθεί. Η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας και πόσιμου νερού έχει διακοπεί, ενώ το τηλεφωνικό δίκτυο υπολειτουργεί και οι επικοινωνίες δεν είναι ασφαλείς. Η πόλη που βρίσκεται στα σύνορα της Συρίας με το Λίβανο, φιλοξενεί μια από τις μεγαλύτερες χριστιανικές κοινότητες της Συρίας, που σήμερα απευθύνει προς τη διεθνή κοινότητα δραματική έκκληση για βοήθεια.
Οι περισσότεροι χριστιανοί κατοικούν, στο στρατηγικής σημασίας κέντρο της πόλης, σε μια περιοχή που είναι γνωστή σαν “η κοιλάδα των Χριστιανών”, (Γουάντι Αλ Νάσαρα) και στις συνοικίες Κχαλιντέα, Χαμιντέχ και Μπάστεν, που με τη δαιδαλώδη ρυμοτομία τους αποτελούν φυσικό εμπόδιο για τα βαρέως τύπου οχήματα του κυβερνητικού στρατού.
Οι χριστιανοί της Χομς βρέθηκαν στην καρδιά του πολέμου και έγιναν από την πρώτη στιγμή, στόχος της ταξιαρχίας “Αλ Φαρούκ”. Η ταξιαρχία “Αλ Φαρούκ”, ανήκει, θεωρητικά, στη δύναμη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (Free Syrian Army) της ένοπλης πτέρυγας αντιπολίτευσης. Πρόκειται για όνομα ομπρέλα, που εκπροσωπεί ένα ετερόκλητο πλήθος. Στις γραμμές του συνυπάρχουν, οπαδοί των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, λιποτάκτες του στρατού του Άσαντ, μισθοφόροι που αναζητούν λεία, και ακραίοι ισλαμιστές, (μπεχαβιστές), που επιδιώκουν να μετατρέψουν την εμφύλια διαμάχη σε θρησκευτικό πόλεμο.
Διεθνείς οργανισμοί και μέσα ενημέρωσης αναφερόταν έως το τέλος Απριλίου, σχεδόν αποκλειστικά στην αιματηρή καταστολή των ταραχών, κατά τις οποίες 8.000 άνθρωποι έχουν χάσει μέχρι τώρα τη ζωή τους, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σταδιακά όμως, αυξάνουν οι αναφορές για βιαιότητες και της αντιπολίτευσης πληθαίνουν, όπως και οι ενδείξεις για συμμετοχή ισλαμιστών εξτρεμιστών στην εξέγερση. Στα τέλη Μαρτίου, η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, “Human Rights Watch” , που έχει επανειλημμένα καταγγείλει την κυβέρνηση της Συρίας για βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών και μαζικές δολοφονίες, κατηγόρησε τους αντάρτες για βασανιστήρια, απαγωγές και εκτελέσεις, αμάχων. Την 1η Ιουνίου ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ, σε ομιλία του στη Βουλή των Κοινοτήτων, αναγνώρισε ότι μια ομάδα εξτρεμιστών, που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα “βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της εξέγερσης στη Συρία”.
Στις αρχές Ιουνίου η Διεθνής Αμνηστία, τεκμηρίωσε υποθέσεις βασανιστηρίων σε βάρος στρατιωτών του κυβερνητικού στρατού που είχαν συλληφθεί σαν αιχμάλωτοι και φόνους πολιτών που κατηγορήθηκαν για συνεργασία με την κυβέρνηση. Ακόμη, ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τα Παιδιά και τις Ένοπλες Συγκρούσεις καταδίκασε την στρατολόγηση και τη χρησιμοποίηση παιδιών από τους αντάρτες. Στις 26 Μαρτίου, οι κυβερνητικές δυνάμεις έσπασαν την άμυνα της Χομς και μέσω της συνοικίας Κχαλιντέα, έκαναν επιδρομές και πραγματοποίησαν συλλήψεις. Μια μέρα μετά, ένοπλοι της ταξιαρχίας Αλ Φαρούκ, σύμφωνα με το προσκείμενο στο Βατικανό, πρακτορείο “Agenzia Fides”, εισέβαλαν στα σπίτια των χριστιανών και τους υποχρέωσαν να τα εγκαταλείψουν μαζί με τα υπάρχοντά τους. Περίπου 50.000 άνθρωποι, το 90% των χριστιανών της Χόμς, αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε πιο ασφαλείς περιοχές στα περίχωρα της πόλης, όπου και παραμένουν, αντιμετωπίζοντας προβλήματα επισιτισμού, ένδυσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Ανάλογη κατάσταση επικρατεί στη γειτονική πόλη Αλ-Κουοσάρ στα σύνορα με το Λίβανο. Η ταξιαρχία Αλ Φαρούκ έχει καταλάβει καταστήματα και κατοικίες χριστιανών, ενώ έχουν αναφερθεί 10 εκτελέσεις. Στις 13 Ιουνίου ριζοσπάστες ισλαμιστές, κατέλαβαν ναό των ελληνορύθμων και έκαναν πράξεις βεβήλωσης, ενώ έκτοτε τον χρησιμοποιούν ως ορμητήριο. Το νοσοκομείο το δημαρχείο και άλλα δημόσια κτήρια κατέχονται από τον κυβερνητικό στρατό, ενώ υπάρχουν παντού ελεύθεροι σκοπευτές.
Από τους 10.000 χριστιανούς της Αλ-Κουοσάρ, μόνο οι 1.000 παραμένουν στην πόλη. Στις 26 Ιουνίου και ενώ οι φήμες για επικείμενη μεγάλη επιχείρηση του συριακού στρατού είχαν ενταθεί, μέλη της ταξιαρχίας Φαρούκ, συνέλαβαν ομήρους για να τους χρησιμοποιήσουν σαν ανθρώπινη ασπίδα. Το Agenzia Fides, που μετέδωσε την πληροφορία, επικαλούμενο πηγές της ορθόδοξης εκκλησίας, ανέφερε ότι ανάμεσα στους 1000 περίπου ομήρους υπάρχουν 400 χριστιανοί, αρκετοί ηλικιωμένοι και 4 παιδιά κάτω των 10 ετών. Το Agenzia Fides, κατηγόρησε την Αλ Φαρούκ, ότι “επιδίδεται σε συστηματική εθνοκάθαρση των χριστιανών στη Χόμς”.
Στις αρχές Ιουλίου, μετά από πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου, αποφασίστηκε η προσωρινή κατάπαυση του πυρός για να καταστεί εφικτός ο απεγκλωβισμός των αμάχων από τη Χομς. Όμως, η ανακωχή δεν τηρήθηκε και η συγκεκριμένη ανθρωπιστική επιχείρηση απέτυχε. Λίγες μέρες αργότερα όμως, στις 10 και στις 11 Ιουλίου, επιτεύχθηκε η απελευθέρωση 60 περίπου αμάχων, κυρίως Χριστιανών. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ελληνορθόδοξου ιερέα π. Μάξιμου Αλ-Τζαμάλ, στο Agenzia Fides, η εξέλιξη αυτή έγινε δυνατή μετά από συμφωνία μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων που πολιορκούν την πόλη και των ανταρτών. Την συμφωνία πέτυχε η “Επιτροπή για τη Συμφιλίωση” (Mussalaha), μια ομάδα πρωτοβουλίας για την ειρήνη, που συγκροτήθηκε από ορθόδοξους χριστιανούς, καθολικούς και μουσουλμάνους θρησκευτικούς ηγέτες. Ήδη από τις 25 Μαΐου είχαν συγκεντρωθεί στη Χομς κοντά στην εμπόλεμη ζώνη, επίσκοποι όλων των χριστιανικών δογμάτων της Συρίας, ανάμεσά τους και ο πρέσβης του Βατικανού στη Δαμασκό, σεβασμιότατος Μάριο Τζενάρι. Οι επίσκοποι απηύθυναν κοινή έκκληση προς τις εμπόλεμες πλευρές με την οποία ζητούσαν να μην εμπλέκουν στις επιχειρήσεις παιδιά και αθώους πολίτες. Οι χριστιανοί επίσκοποι, ζήτησαν επίσης, από τη διεθνή κοινότητα και τις χριστιανικές χώρες, να μην απομονώσουν τη Συρία.
Στη Συρία, ζουν περί τα 3 εκατ. χριστιανοί και η μεγάλη πλειοψηφία είναι ορθόδοξοι. Μικρότερες κοινότητες συγκροτούν, οι ορθόδοξοι Ιακωβίτες, οι Αρμένιοι, (ορθόδοξοι και καθολικοί), οι Λατίνοι καθολικοί, οι Μαρωνίτες και οι Ελληνόρυθμοι. Όλες οι χριστιανικές κοινότητες συνεργάζονται αρμονικά. Το σχίσμα των εκκλησιών, έφθασε αργά στη Συρία, μόλις το 1724, εξαιτίας μιας αμφισβητούμενης πατριαρχικής εκλογής. Έως τότε, το Πατριαρχείο της Αντιοχείας δεν είχε αναγνωρίσει τους αμοιβαίους αφορισμούς του 1054 και ήταν σε κοινωνία και με τις δυο εκκλησίες. Στην ιστορία της Συρίας οι χριστιανοί είχαν καλύτερο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο, κατείχαν υψηλές κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις και απέφυγαν τις συγκρούσεις. Το ίδιο κάνουν και σήμερα. Μπορεί κάποιο γνωστοί χριστιανοί, όπως ο Μιχαήλ Κίλο και ο Γεώργιος Σαμπάρα, που είχαν διωχθεί από το καθεστώς, να συμμετέχουν στο Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας που εκπροσωπεί την αντιπολίτευση, οι περισσότεροι όμως τηρούν ουδέτερη στάση.
Το συναίσθημα που κυριαρχεί είναι ο φόβος. Η κυβέρνηση του Μπασάρ αλ-Άσαντ, προστάτευε τις χριστιανικές και τις μουσουλμανικές μειονότητες, όπως και ο πατέρας του, Χαφέζ Άλ Άσαντ, που κράτησε την εξουσία για 29 χρόνια. Η αντιπολίτευση δηλώνει ότι θα εγγυηθεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων, όμως το χορό της σημερινής εξέγερσης, σέρνουν οι σουνίτες, που αντιπροσωπεύουν το 80% των μουσουλμάνων που ζουν στη χώρα. Οι σουνίτες, υπήρξαν παραδοσιακοί αντίπαλοι του “οίκου των Άσαντ”, που είναι αλεβήδες. Η εξέγερση των σουνιτών το 1982, στη Χάμα, τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, είχε αντιμετωπισθεί με ιδιαίτερη βιαιότητα από τον Χαφέζ Άλ Άσαντ, και περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι είχαν χάσει τότε τη ζωή τους. Έκτοτε, κάθε θρησκευτική σύγκρουση στη Χάμα, τη βιβλική Άϊμαθ, προσλαμβάνει μοιραία ένα συμβολικό χαρακτήρα.
Όταν τον περασμένο Ιανουάριο, ο ελληνορθόδοξος ιερέας π. Βασίλειος Νάσαρ, έπεφτε νεκρός στο κέντρο της Χάμα, καθώς προσπαθούσε να βοηθήσει έναν τραυματία, ο ανταποκριτής του ιταλικού περιοδικού των επισκόπων, “Avvenire”, Λουίτζι Τζεμινάτσι διέκρινε σ’ αυτή τη δολοφονία, “ένα σημάδι ότι οι χριστιανοί είναι πλέον στην πρώτη γραμμή, και συνθλίβονται σε έναν εμφύλιο μεταξύ των σουνιτών, που είναι το 80% των Συρίων, και των Αλαουιτών που μένουν πιστοί στον Άσαντ”. Σήμερα στους δρόμους της Συρίας, ακούγεται ολοένα και περισσότερο το σύνθημα, “ο Άσαντ στον τάφο, οι Χριστιανοί στη Βηρυτό” και η κατάσταση αυτή φέρνει στη μνήμη, όσα συνέβησαν πριν λίγα χρόνια στο Ιράκ.
Οι Χαλδαίοι Ασσύριοι χριστιανοί του Ιράκ, αποτελούσαν, και εκεί, μειονότητα με έντονη κοινωνική, οικονομική και πολιτική παρουσία. Μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χαουσείν το 2003, έγιναν στόχος βίαιων επιθέσεων, από φανατικούς σουνίτες και εξτρεμιστές της Αλ Κάιντα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα και περισσότεροι από χίλιους έχουν δολοφονηθεί. Από τα 2 περίπου εκατομμύρια χριστιανών που ζούσαν στο Ιράκ πριν από τον πόλεμο, έχουν απομείνει σήμερα λιγότεροι από μισό εκατομμύριο. Περισσότεροι από 200 χιλιάδες πρόσφυγες χριστιανοί του Ιράκ βρίσκονται σήμερα στη Συρία και αντιμετωπίζουν νέους κινδύνους. Αν όμως ένας διωγμός σαν αυτόν που συνέβη στο Ιράκ, έγινε υπό τη διοίκηση του αμερικανικού στρατού, τι μπορεί να συμβεί στη Συρία, αν η αναταραχή γενικευτεί και επικρατήσει το χάος; Η εξέγερση στη Συρία, ξεκίνησε με μαζικές διαδηλώσεις, που ζητούσαν δημοκρατικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, και σύντομα εξελίχθηκε σε ένοπλη εμφύλια διαμάχη.
Αν ο εμφύλιος της Συρίας μετατραπεί σε θρησκευτικό πόλεμο, τα πρώτα και βέβαια θύματα θα είναι οι χριστιανοί, που θα χρειαστεί τότε να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλλά πως; Πρόκειται για μια μικρή, αριθμητικά, μειοψηφία, που δεν διαθέτει όπλα, μαχητές, διεθνή υποστήριξη, ούτε τον πλούτο για να τα αποκτήσει. Οι χριστιανοί της Συρίας, όπως και του Ιράκ, έχουν μια ιστορία 2.000 ετών, από τα χρόνια του Αποστόλου Παύλου και μια πλούσια λειτουργική και εκκλησιαστική παράδοση. Οι αξίες όμως αυτές, δεν μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήμα, ούτε να υπερβούν αξίες όπως αυτή του πετρελαίου.
Κοντολογής, οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής είναι μόνοι…

ΠΗΓΗ.Ε.Λ.Κ.Ε.Δ.Α

 

Η Συρία χρειάζεται τους Χριστιανούς

 

 

 

 

H υπόθεση της απαγωγής δύο μητροπολιτών στη Συρία επανέφερε στη δημόσια συζήτηση τις δύσκολες συνθήκες, με τις οποίες είναι αντιμέτωποι οι Χριστιανοί στην χώρα που μαστίζεται από τον εμφύλιο.

Ο φόβος της απαγωγής κληρικών δεν είναι πλέον θεωρητικός στη Συρία. Η απαγωγή δύο μητροπολιτών στο Χαλέπι ενέτεινε την ανησυχία του χριστιανικού πληθυσμού, υποστηρίζει ο μαρωνίτης κληρικός Μισέλ Γιάλαχ, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι το φαινόμενο δεν είναι νέο και ότι είχε πάρει μαζικό χαρακτήρα στο Ιράκ. Σε συνέντευξή του προς την Deutsche Welle, o Μισέλ Γιάλαχ υπενθυμίζει ότι η πλειονότητα των μουσουλμάνων στην Εγγύς Ανατολή καταδικάζει αυτού του είδους τις πρακτικές.

Ο Μισέλ Γιάλαχ επισημαίνει ότι ο χριστιανικός πληθυσμός στον αραβικό κόσμο μειώνεται διαρκώς και χαρακτηρίζει ολέθρια για την κατανόηση μεταξύ των θρησκειών την εξέλιξη αυτή. «Γκρεμίζονται οι γέφυρες και αυτό οδηγεί στην απομόνωση των θρησκευτικών ομάδων», λέει χαρακτηριστικά ο μαρωνίτης κληρικός, προσθέτοντας ότι «ζητούμενο είναι η ενσωμάτωση και όχι η διαίρεση των ανθρώπων».

O μαρωνίτης ιερέας αντιμετωπίζει με επιφυλάξεις το μέλλον σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ. «Εάν στη συνέχεια προκύψει ένα καθεστώς που θα σέβεται τον θρησκευτικό πλουραλισμό, οι Χριστιανοί στη Συρία θα ζήσουν καλά. Εάν έλθει στην εξουσία μια ισλαμιστική κυβέρνηση τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για τους Χριστιανούς», καταλήγει ο Μισέλ Γιάλαχ.

ΠΗΓΗ DW

Fundamentalism and Tradition

 

 

πηγή : Mystagogy

Wednesday, April 24, 2013

  

By Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos

 

The term "fundamentalism", which in the Greek language is rendered θεμελιοκρατία, and is more known as conservatism or zealotism, was created in the West and is primarily attributed to Islamic movements that try to read the Koran in the context it was written, while rejecting all hermeneutic traditions that have overloaded and distorted it. Protestant fundamentalism was created with the same perspective, seeking to read Holy Scripture outside the hermeneutic tradition of the Church.

Understanding these conditions for so-called fundamentalism, I was puzzled when I read the text of a Professor of Theology who, among others, characterizes as a fundamentalist movement those who undertake the publication and study of the works of St. Gregory Palamas. I was puzzled, because after so many studies, both doctoral and non, I was hoping for a better reception of this hesychastic tradition, which is the essence of Orthodox teaching and life. But I would like to emphasize three points, that I would expect this retired Professor of Theology to know.

First, that St. Gregory Palamas, according to the conscience of the Church, synodal documents, the worship of the Church, and the Synodikon of Orthodoxy, is a saint and teacher who is regarded as the quintessence of Orthodox Tradition. At the same time, it is written in the Synodal Tome of 1347 that if there emerges someone who thinks, speaks or writes against St. Gregory Palamas "and the monks with him, or rather against the holy theologians and this Church, we vote also against him and put him under the same condemnation [excommunication or expulsion], whether he be a member of the clergy or a layman." Of course, such a renunciation is not fundamentalist, but a formalization to effect a measure.

Second, the clear distinction and differentiation between East and West was emphasized primarily by the slavophile theologians after the reforms of Peter the Great and cultivated mainly by the Russian emigre. In Greece the first time this was ever discussed was in 1936 in the first meeting of Orthodox Theological Schools in Athens with the presence of the great Russian theologian Fr. George Florovsky. I expected this fact to be emphasized by the retired Professor of Theology.

Third, fundamentalism was expressed in the Protestant world with the view that the Bible must be interpreted independently of patristic literature, and some "Orthodox theologians" maintain that this Protestant hermeneutical biblical tradition transferred to the Orthodox East. This being the case, it is advisable to not see the fundamentalist consciousness in the Orthodox Tradition as expressed by St. Gregory Palamas and his interpreters, but rather in the transfer of the Protestant hermeneutical view which alters not only the Bible but also patristic literature, the worship of the Church, and the decisions of the Ecumenical Synods.

We must come to understand that the criterion of Orthodox theology and the ecclesiastical mindset are the saints, who preserved the Orthodox teaching and the true way of life that leads man to the original purpose of his creation. Outside of this, all the isms - moralism, academicism, and rationalism - miss their target.

 

Source: Translated by John Sanidopoulos

 

 

Τα μυρμήγκια ξέρουν μαθηματικά ;

 

πηγή : tromaktiko

 

Ακριβώς όπως και το φως, τα μυρμήγκια που κινούνται πάνω σε διαφορετικές επιφάνειες δεν επιλέγουν τη διαδρομή τους με βάση την απόσταση...αλλά με βάση την ταχύτητα με την οποία θα φτάσουν στον προορισμό τους.

Αυτό προκύπτει από νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Ρέγκενσμπουργκ στη Γερμανία, σε μυρμήγκια του είδους Wasmannia auropunctata.

Στην επιστήμη της οπτικής μια ακτίνα φωτός επιλέγει τη διαδρομή που απαιτεί τον λιγότερο χρόνο, ακόμα και αν η απόσταση που πρέπει να διανύσει είναι μεγαλύτερη. Αυτή είναι η αρχή του ελαχίστου χρόνου, γνωστή και ως αρχή του Φερμά.

Όπως προέκυψε από τη μελέτη, την ίδια ακριβώς αρχή ακολουθούν και τα μυρμήγκια.

Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες καλλιέργησαν σε ειδικά διαμορφωμένο, κλειστό χώρο, αποικίες μυρμηγκιών, οι οποίες αποτελούνταν από χιλιάδες εργάτες και μερικές βασίλισσες.

Τα μυρμήγκια περιορίστηκαν στη μια γωνιά του χώρου, ενώ στην άλλη γωνιά, ακριβώς απέναντι, οι επιστήμονες έβαλαν ως δόλωμα νεκρές κατσαρίδες.

Για να φτάσουν στην τροφή τα μυρμήγκια έπρεπε να διανύσουν περιοχές καλυμμένες με διαφορετικά υλικά, τα οποία δημιουργούσαν λείες, τραχείες και γυάλινες επιφάνειες.

Μάλιστα οι επιστήμονες έφτιαξαν μονοπάτια συνδυάζοντας τα υλικά ανά δυο για να δημιουργήσουν διαφορετική αίσθηση και να εξετάσουν ποια διαδρομή θα επέλεγαν τα μυρμήγκια.

Οι συνδυασμοί ήταν οι εξής: γυάλινο υλικό και τραχεία επιφάνεια, γυάλινο υλικό και λεία επιφάνεια, λεία και τραχεία επιφάνεια.

Όπως προέκυψε από τη μελέτη, τα μυρμήγκια κινούνταν ταχύτερα πάνω στο γυάλινο υλικό συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη επιφάνεια, ενώ κινούνταν γρηγορότερα πάνω στη λεία επιφάνεια συγκριτικά με την τραχεία.

Για να φτάσουν στις κατσαρίδες τα μυρμήγκια δεν επέλεξαν την κοντινότερη, ευθεία διαδρομή, αλλά κινήθηκαν διαγώνια επιλέγοντας λείες επιφάνειες για να κερδίσουν χρόνο.

Η έρευνα δείχνει ότι, εκτός από το φως, η αρχή του Φερμά εφαρμόζεται και σε ζωντανούς οργανισμούς.

Τα μυρμήγκια κινούνται με βάση τα μονοπάτια φερομόνης. Μπορεί στην αρχή τα χημικά μονοπάτια να είναι τυχαία, ωστόσο με την πάροδο του χρόνου ταυτίζονται με τη βέλτιστη και πιο σύντομη διαδρομή.

Δηλητηριασμένο καλωσόρισμα της Ελλάδας στους Ασπροπάρηδες

4 Απριλίου 2013

 Από την Ορνιθολογική Εταιρεία
 

Νεκροί από δηλητηριασμένο δόλωμα εντοπίστηκαν την Τρίτη δύο Ασπροπάρηδες στην Αμφίπολη του Νομού Σερρών από ερευνητές της Ορνιθολογικής. Οι δύο παγκοσμίως απειλούμενοι με εξαφάνιση γύπες είχαν μόλις φτάσει στην Ελλάδα από το Τσαντ της Αφρικής προκειμένου να φωλιάσουν στα Μετέωρα.

 

 

 

Δείτε το video εδώ

Ο εντοπισμός των δηλητηριασμένων πουλιών έγινε χάρη στον δορυφορικό πομπό που έφερε στην πλάτη του ο «Λάζαρος», ο ένας από τους δύο Ασπροπάρηδες. Ο πομπός τοποθετήθηκε τον περασμένο Απρίλιο στα Μετέωρα στο πλαίσιο του Προγράμματος LIFE+ για τη διάσωση του είδους [1]. Το πουλί κατά τραγική ειρωνεία είχε μόλις την περασμένη χρονιά σωθεί από δηλητηρίαση, χάρη στην έγκαιρη επέμβαση κτηνοτρόφου και αφού είχε λάβει την κατάλληλη θεραπεία, απελευθερώθηκε και πάλι στη φύση. Μέσω του δορυφορικού του πομπού γινόταν η παρακολούθηση της μεταναστευτικής του διαδρομής από την Ελλάδα προς την Αφρική, όταν στα μέσα Μαρτίου ξεκίνησε το ταξίδι της  επιστροφής του και πάλι στη χώρα μας. 

Μια επιστροφή όμως που έληξε άδοξα… Παρά το γεγονός ότι ο Λάζαρος διέσχισε την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Συρία και την Τουρκία, η πλέον επικίνδυνη περιοχή αποδείχτηκε η Ελλάδα, αφού δύο ημέρες παραμονής ήταν αρκετές για να διακόψουν θανάσιμα τη διαδρομή του προς τον τελικό του προορισμό. Μαζί του βρέθηκε νεκρός άλλος ένας Ασπροπάρης, πιθανά το μελλοντικό του ταίρι, αφού ο προηγούμενος σύντροφός του δηλητηριάστηκε επίσης κατά την περσινή χρονιά στα Μετέωρα.

Η περίπτωση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων δεν είναι καινούρια, ούτε σπάνια. Όμως τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ξανά τεράστιες διαστάσεις στην ελληνική ύπαιθρο και παρότι έχει οδηγήσει στο παρελθόν σε εξαφανίσεις προστατευόμενων αρπακτικών πουλιών από πολλές περιοχές της Ελλάδας, συνεχίζει να περιορίζει δραστικά και τους εναπομείναντες πληθυσμούς που με πολλές προσπάθειες και κατανάλωση πόρων κατάφεραν να προστατευθούν, δείχνοντας ότι τόσο οι πολίτες μεμονωμένα όσο και η συντεταγμένη πολιτεία αδιαφορούν για το πρόβλημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρσι εξαφανίστηκε η μεγαλύτερη αποικία Όρνιων στην ηπειρωτική Ελλάδα ύστερα από μαζική δηλητηρίαση στα Στενά του Νέστου, ενώ εντοπίστηκε δηλητηριασμένος μαυρόγυπας στα λουτρά Έβρου.
 

 

 

 

 

Από τις αρχές της φετινής χρονιάς έχουν ήδη εντοπιστεί τέσσερα σοβαρά περιστατικά δηλητηρίασης προστατευόμενων ειδών: δύο Στικταετοί στο δέλτα του Νέστου, ένας λύκος στον Όλυμπο, μια αρκούδα με το μικρό της στα Γρεβενά, με αποκορύφωμα τους δύο παγκοσμίως απειλούμενους Ασπροπάρηδες πρόσφατα στις Σέρρες.

Για την αντιμετώπιση των δηλητηριασμένων δολωμάτων το ελληνικό κράτος δεν διαθέτει καν εργαστήριο για τοξικολογικές εξετάσεις, στοιχείο απαραίτητο για την πιστοποίηση της αιτίας θανάτου, ενώ η ανακριτική διαδικασία, σε δεκάδες περιστατικά δηλητηρίασης που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική. Η δε φύλαξη της υπαίθρου στη χειρότερη περίοδο της ελληνικής πραγματικότητας, καθίσταται πιο ελλιπής από ποτέ. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν τεκμηριώσει το πρόβλημα και καταθέσει τις προτάσεις τους στις αρμόδιες αρχές, χωρίς μέχρι στιγμής αποτέλεσμα.

«Με λιγότερα από 20 ζευγάρια στη χώρα, κάθε απώλεια φέρνει τον Ασπροπάρη όλο και πιο κοντά στην οριστική του εξαφάνιση από την Ελλάδα. Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων εκθέτει τη χώρα διεθνώς, γιατί ακυρώνει τις προσπάθειες για τη διάσωση του απειλούμενου αυτού είδους, αλλά και πετά στο καλάθι των αχρήστων όλα τα χρήματα που επενδύονται εδώ και χρόνια από την Ε.Ε. και άλλους φορείς για την προστασία της βιοποικιλότητας. Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων συνεχίζει να αποτελεί πάγια πρακτική για την ελληνική ύπαιθρο μιας και οι  δράστες γνωρίζουν ότι δεν θα υποστούν καμία συνέπεια. Επομένως, δεν μπορεί να γίνεται πια ανεκτή καμία υπεκφυγή ή δικαιολογία από πλευράς της Πολιτείας για τον μη εντοπισμό και την τιμωρία τους», δήλωσε ο Θάνος Καστρίτης, Επιστημονικός Συντονιστής του Τομέα Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.

 

 

 [1] 
 

Στο Πρόγραμμα LIFE+ «Η επιστροφή του Ασπροπάρη» ενώνουν τις δυνάμεις τους τέσσερις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις από τρεις χώρες με σκοπό τη διάσωση των τελευταίων ζευγαριών Ασπροπάρη στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία.
Το Πρόγραμμα υλοποιείται από τη Βουλγαρική Ορνιθολογική Εταιρεία (BSPB), την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, το WWF Ελλάς και τη Βρετανική Ορνιθολογική Εταιρεία (RSPB) με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τη συγχρηματοδότηση του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη.
Περισσότερες πληροφορίες για το Πρόγραμμα μπορείτε να βρείτε εδώ: www.LifeNeophron.eu

Περισσότερες πληροφορίες:
Κατερίνα Γιοσμά, Υπεύθυνη Τύπου και Επικοινωνίας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, τηλ.: 210 8228704 begin_of_the_skype_highlighting            210 8228704      end_of_the_skype_highlighting , εσωτ. 107, kgiosma@ornithologiki.gr
Ιάσονας Κάντας, υπεύθυνος τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893 begin_of_the_skype_highlighting            210 33 14 893      end_of_the_skype_highlighting, κιν: 697 185 9632 begin_of_the_skype_highlighting            697 185 9632      end_of_the_skype_highlighting, i.kantas@wwf.gr 

 

 

Ο Ασπροπάρης

 

Μικρότερος από τους άλλους γύπες, ο Ασπροπάρης έχει υποστεί μείωση μεγαλύτερη από 80% στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, αριθμώντας πλέον λιγότερα από 20 ζευγάρια. Πρόκειται για ένα είδος που ενώ πριν λίγες δεκαετίες ήταν κοινό στην ελληνική ύπαιθρο, σήμερα βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης. Η μείωση του πληθυσμού του είναι ραγδαία σε παγκόσμιο επίπεδο και γι’ αυτό αποτελεί είδος παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση.

Είχε πάντα στενή σχέση με τον άνθρωπο και ιδιαίτερα με την κτηνοτροφία, γι’ αυτό και εμφανίζεται σε πολλούς μύθους, θρύλους και παραδόσεις στις ορεινές κοινότητες της χώρας μας, αλλά και σε λαϊκές παραδόσεις πολλών άλλων χωρών.

Είναι ο μοναδικός γύπας της Ευρώπης που μεταναστεύει και κάθε χρόνο διανύει περισσότερα από 4.000 χιλιόμετρα για να φτάσει στους τόπους διαχείμασής του στην Αφρική, επιστρέφοντας και πάλι στην Ελλάδα την άνοιξη.

 

Σχόλιο: τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο...δηλητήρια  και αναισθησία..ο Θεός να βάλει το χέρι Του...
Υάκινθος

ΟΣΜΙΟ...και άλλα

 

  TO AΠΟΛΥΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ και ο «κρυφός πόλεμος» εναντίον της ΕΛΛΑΔΑΣ για την κατοχή του 

  

πηγή : Αληθινά Ψέμματα    

        

Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.

Υπόθεση - μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.

Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.

Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.

'Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός 'Αμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.

Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί - επιστήμονες που το πωλούν όσο - όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.

Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε...

΄Οσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.

Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις…..

΄Οταν ρώτησα...διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια...

Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.

" Ο κ. Αϋφαντής υποστηριίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.

Γι' αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες..."

...Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.

Κι' εμείς τώρα...
Κοιμόμαστε ήσυχοι...
Μεγαλώνουμε παιδιά...
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον...

Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ. Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.

Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου - Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.

Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.

Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.

Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).

Θέλετε και άλλα στοιχεία;

Το περιοδικό NEMECIS επίσης  σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες  για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;

 

Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.

  Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.

Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.

Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :

Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : "Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια."

Ο στρατηγός  Γ.Αϋφαντής  υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.

Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!

Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!

Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.

Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;

Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.

Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου...
.....................................................................................................................................


ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΗΡΑΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΠΩΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.




 

Γαιοσκώληκας, το πιο φαγανό πλάσμα στη φύση!

Μαρτίου 25, 2013 Posted by μούργος in φύση, Περιβάλλον, Φωτογραφία, nature, Photo.
trackback


Πριν βγάλετε διάφορες κραυγές αηδίας και μπλιαχ, διαβάστε το ποστ και ίσως δείτε με άλλο μάτι, [το καλό],τους γαιοσκώληκες, τους γνωστούς σε όλους και ως σκουληκαντέρες.
Είναι οι μετροπόντικες της φύσης, διότι περνούν όλη τους τη ζωή σκάβοντας και τρώγοντας χώμα, το οποίο στη συνέχεια αποβάλλουν.
Κάτω από το έδαφος υπάρχει ένα ολόκληρο ζωικό βασίλειο που ζει, η εδαφοπανίδα, και αποτελεί το 70% σε πληθυσμό και βιομάζα της πανίδας του πλανήτη. Οι ολιγοχαίτες, (Oligochaeta), όπου ανήκουν οι γαιοσκώληκες, αποτελούν το 60% της βιομάζας της εδαφοπανίδας σε ένα εύφορο οικοσύστημα.
Το σώμα τους αποτελείται από επιμέρους τμήματα τα οποία λέγονται και μεταμέρη. Δεν έχουν μάτια, κεφάλι υποτυπώδες και τα πρώτα μεταμέρη του είναι πιο ενισχυμένα για να μπορούν να διεισδύουν στο έδαφος. Ζουν από λίγους μήνες και μπορεί να φτάσει τον ένα χρόνο. Οι ενήλικες γαιοσκώληκες φτιάχνουν κουκούλια όπου εναποθέτουν τα αυγά τους. Γίνονται σεξουαλικά ενεργοί μετά από 2-12 μήνες, ανάλογα με το είδος, τη θερμοκρασία και τη υγρασία του περιβάλλοντος αλλά μη περιμένετε καμιά σπουδαία δραστηριότητα γιατί οι γαιοσκώληκες είναι τελείως αυτάρκεις σε αυτή τη διαδικασία, δηλ. είναι ερμαφρόδιτοι, ή αλλιώς ότι καμάκι κάνουν, το κάνουν στον εαυτό τους.
Είδος προς εξαφάνιση, ειδικά στα καλλιεργούμενα εδάφη, όπου η χρήση αγροχημικών, η έντονη κατεργασία του εδάφους και η έλλειψη οργανικής ουσίας καθιστά αδύνατη τη ζωή στους εξαιρετικά πολύτιμους για το οικοσύστημα γαιοσκώληκες. Βελτιώνουν τη δομή και τη γονιμότητα του εδάφους, προστατεύουν από τη διάβρωση και βοηθούν στη διαδικασία κομποστοποίησης στη φύση. Σε συστηματικά καλλιεργούμενα εδάφη, μόνο στα βιολογικά αγροκτήματα μπορεί να βρει κάποιος γαιοσκώληκες, οι οποίοι όμως και εκεί κινδυνεύουν μιας και είναι ευαίσθητοι στο χαλκό, χημική ένωση που επιτρέπεται στη βιολογική γεωργία και ο οποίος μειώνει σημαντικά την αναπαραγωγική τους δραστηριότητα.
Κυκλοφορούν στη φύση πάνω από 3.000 είδη γαιοσκωλήκων, κάποιοι ζουν στην επιφάνεια του εδάφους και αποσυνθέτουν οργανικά στοιχεία όπως φύλλα κλπ, άλλοι ζουν μέσα στο έδαφος και οι οποίοι τρώνε χώμα και ανοίγουν συνεχώς οριζόντιες στοές και κάποιοι πιο μεγαλόσωμοι κάνουν κατακόρυφες στοές που μπορεί να φτάσουν και τα 2 μέτρα.
Για να πάρουμε μια εικόνα του πόσο τρώει ένα γαιοσκώληκας να αναφέρουμε ότι μπορεί να καταναλώσει 300 γραμμάρια εδάφους και τα οποία στη συνέχεια τα αποβάλλει. Αν σε ένα τετραγωνικό μέτρο εδάφους κυκλοφορούν 100-250, αυτό σημαίνει ότι σε ένα στρέμμα εδάφους οι γαιοσκώληκες επεξεργάζονται 30-75 τόνους χώμα και συνήθως το ίδιο το χώμα το καταναλώνουν παρά πολλές φορές.
Το σπουδαιότερο είναι ότι το χώμα που αποβάλλουν είναι κατά πολύ βελτιωμένο ως προς τη δομή του και τη σύνθεση του με περισσότερη οργανική ουσία και αφομοιώσιμα για τα φυτά μεταλλικά στοιχεία. Το έδαφος που αποβάλλουν είναι πιο λεπτόκοκκο και πλούσιο σε μικροοργανισμούς, οι οποίοι και αυτοί με τη δραστηριότητα τους βελτιώνουν κατά πολύ τη δομή του εδάφους και βοηθούν στη καλύτερη τροφοδοσία και ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των φυτών. Ακόμη και ο ίδιος ο γαιοσκώληκας μετά το θάνατο του και την αποδόμηση του αποτελεί μια εξαιρετική πηγή οργανικού αζώτου για το έδαφος, αφού αποτελείται κυρίως από πρωτεΐνες και αυτός είναι και ο λόγος που είναι ανάρπαστος μεζές για τα πουλιά και τις κότες βέβαια και για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιείται ως δόλωμα για το ψάρεμα.
Το έδαφος στον πλανήτη γη ποτέ δεν θα γινόταν εύφορο αν δεν υπήρχαν οι γαιοσκώληκες γι’ αυτό εκτός από τα μπλιαχ που ίσως μερικοί κάνετε στη θέα τους, τους αξίζει και ένα τρελό respect για τη δουλειά που κάνουν και τις μοναδικές υπηρεσίες που προσφέρουν.








Τους συγκεκριμένους κυρίους τους βρήκα στο κτήμα, σκάβοντας το χώμα για να φυτέψω τα πρώτα κηπευτικά μου, αρακάς, πατάτες, κρεμμύδια κ.λ.π.
Μη με ρωτήσετε σε ποιο είδος ανήκει το καθένα γιατί θα σας γελάσω και δεν το θέλω!

Σχόλιο: Είναι αλήθεια ότι μας πιάνει κάποια αμηχανία με τις σκουληκαντέρες...και τα σκουλήκια γενικώτερα..αλλά με αυτό το post, ενθουσιαστήκαμε! ευχαριστούμε πολύ τη
Λάσπη στ' αστέρια!      Υάκινθος