( συνέχεια από 2/4/2013 )
Στο δρόμο του 'Ερωτα (όπως και στο δρόμο του Θανάτου, που είναι δύσκολος κι αυτός) δε θα βρείς - άμα τόν αντικρύζεις σοβαρά - κανένα φώς, καμιάν απόκριση, ούτε σημάδι, ούτε χαραγμένο δρόμο, για να σε βοηθήσουν. Και για τα δυό τούτα καθήκοντα, που κρατάμε κρυμμένα μέσα μας και τα παραδίνουμε στούς άλλους χωρίς να φωτίσουμε το μυστικό τους, δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες. 'Οσο όμως πιό πολύ αποζητάμε τη μοναξιά στη ζωή μας, τόσο περισσότερο ζυγώνουμε το μεγάλο νόημα του έρωτα και του θανάτου. Οι απαιτήσεις που, τραχύς και δύσκολος, ο έρωτας έχει απ' τη ζωή μας σ' όλη της την πορεία, είναι πάρα πολύ βαριές, κι εμείς, στα πρώτα μας βήματα, είμαστε πολύ αδύναμοι μπροστά τους. 'Αν όμως σταθούμε καρτερικοί και δεχτούμε τόν έρωτα αυτόν σαν τραχιά μαθητεία - αντίς να χανόμαστε σ' όλα κείνα τα εύκολα και κούφια παιχνίδια, που επινόησε ο άνθρωπος για να μήν αντικρύζει κατάματα τη βαθύτατη σοβαρότητα της ζωής - ίσως τότε, κείνοι που θά' ρθουν καιρό έπειτα από μας, να νιώσουν μιά κάποια πρόοδο κι ένα ξαλάφρωμα' και θά' ταν σημαντικό τούτο.
Σήμερα μόλις, μπορούμε κι αντικρύζουμε χωρίς προκατάληψη τίς σχέσεις του ενός ανθρώπου με τον άλλον' οι προσπάθειές μας να "ζήσουμε" αυτές τις σχέσεις δεν έχουν μπροστά τους κανένα πρότυπο, κανένα παράδειγμα για να τις οδηγήσει. Κι όμως μέσα στο διάβα του καιρού υπάρχουν μερικά πρότυπα, που άλλο δε θέλουν παρά να βοηθήσουν τα δισταχτικά πρώτα μας βήματα.
[...]
Από το βιβλίο " Γράμματα σ'ένα νέο ποιητή "
του Rainer Maria Rilke
Στο δρόμο του 'Ερωτα (όπως και στο δρόμο του Θανάτου, που είναι δύσκολος κι αυτός) δε θα βρείς - άμα τόν αντικρύζεις σοβαρά - κανένα φώς, καμιάν απόκριση, ούτε σημάδι, ούτε χαραγμένο δρόμο, για να σε βοηθήσουν. Και για τα δυό τούτα καθήκοντα, που κρατάμε κρυμμένα μέσα μας και τα παραδίνουμε στούς άλλους χωρίς να φωτίσουμε το μυστικό τους, δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες. 'Οσο όμως πιό πολύ αποζητάμε τη μοναξιά στη ζωή μας, τόσο περισσότερο ζυγώνουμε το μεγάλο νόημα του έρωτα και του θανάτου. Οι απαιτήσεις που, τραχύς και δύσκολος, ο έρωτας έχει απ' τη ζωή μας σ' όλη της την πορεία, είναι πάρα πολύ βαριές, κι εμείς, στα πρώτα μας βήματα, είμαστε πολύ αδύναμοι μπροστά τους. 'Αν όμως σταθούμε καρτερικοί και δεχτούμε τόν έρωτα αυτόν σαν τραχιά μαθητεία - αντίς να χανόμαστε σ' όλα κείνα τα εύκολα και κούφια παιχνίδια, που επινόησε ο άνθρωπος για να μήν αντικρύζει κατάματα τη βαθύτατη σοβαρότητα της ζωής - ίσως τότε, κείνοι που θά' ρθουν καιρό έπειτα από μας, να νιώσουν μιά κάποια πρόοδο κι ένα ξαλάφρωμα' και θά' ταν σημαντικό τούτο.
Σήμερα μόλις, μπορούμε κι αντικρύζουμε χωρίς προκατάληψη τίς σχέσεις του ενός ανθρώπου με τον άλλον' οι προσπάθειές μας να "ζήσουμε" αυτές τις σχέσεις δεν έχουν μπροστά τους κανένα πρότυπο, κανένα παράδειγμα για να τις οδηγήσει. Κι όμως μέσα στο διάβα του καιρού υπάρχουν μερικά πρότυπα, που άλλο δε θέλουν παρά να βοηθήσουν τα δισταχτικά πρώτα μας βήματα.
[...]
Από το βιβλίο " Γράμματα σ'ένα νέο ποιητή "
του Rainer Maria Rilke
The International Artist Agency - Duo Maintenant - Adiagio act
Yasemin C.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου