Ἡ ἐλεύθερη καὶ ἡ φιλελεύθερη

 

Βαρνάβας Λαμπρόπουλος 
(Ἀρχιμανδρίτης)

Πρὶν τέσσερα χρόνια πέθανε μία διάσημη Ἀμερικανίδα συγγραφέας, ἡ Σούζαν Σόνταγκ. Ἔκανε λαμπρὲς σπουδὲς στὰ καλύτερα πανεπιστήμια τῆς Ἀμερικῆς. Κέρδισε πολλὰ λογοτεχνικὰ βραβεῖα. Ὅμως, δίκαια τὴν χαρακτήρισαν «Σκοτεινὴ Κυρία τῶν Ἀμερικανικῶν Γραμμάτων» γιὰ τὶς σκοτεινὲς ἀπόψεις της καὶ γιὰ τὴν ἀπαισιοδοξία της. Λίγο πρὶν νὰ πεθάνει στὰ 71 της ἀπὸ καρκίνο, εἶπε: «Ὁ μόνος λόγος ποὺ θάθελα νὰ ζήσω λίγο ἀκόμα, εἶναι γιὰ νὰ ἰδῶ πόσο πιὸ ἠλίθιος θὰ γίνει ὁ κόσμος...»!

Ἀκόμα πιὸ σκοτεινὴ ἦταν ἡ προσωπικὴ ζωή της. Μὲ θάρρος κάποτε ὁμολόγησε δημοσίως ὅτι στὴν ζωὴ της εἶχε ... ἐννέα ἐρωτικοὺς δεσμούς: τέσσερεις μὲ ἄνδρες καὶ πέντε μὲ γυναῖκες!!!

Ἡ ... πολύπλευρη αὐτὴ προσωπικότητα ἤθελε συγχρόνως νὰ τὸ παίξει καὶ ἀκτιβίστρια! Στὴν διάρκεια τοῦ πολέμου τοῦ Βιετνὰμ ἦταν ἡ μόνη Ἀμερικανίδα ποὺ τόλμησε νὰ ἐπισκεφθῆ τὸ Ἀνόι καὶ νὰ ἐκφράσει τὴν συμπαράστασή της στοὺς Βορειοβιετναμέζους. Καὶ στὴν διάρκεια τοῦ πολέμου τῆς Σερβίας ἔμεινε κάποιες ἑβδομάδες στὸ πολιορκούμενο Σεράγεβο· καὶ προσπαθοῦσε νὰ παρηγορήσει τὸν κόσμο, σκηνοθετώντας τὸ θεατρικὸ ἔργο τοῦ Μπέκετ «Περιμένοντας τὸν Γκοντό».

* * *

Στὶς 25 Νοεμβρίου γιορτάζει μία ἐπίσης πάνσοφη - γιὰ τὴν ἐποχὴ της - γυναίκα, ἡ ἁγία Αἰκατερίνα. Ἡ - κατ' ἀρχὴν εἰδωλολάτρισσα - Αἰκατερίνα, εἶχε τὴν δυνατότητα (λόγῳ τῆς μόρφωσης καὶ τῆς καλλιέργειάς της) νὰ ἀντιλαμβάνεται τὴν ... ἠλιθιότητα τοῦ κόσμου ποὺ τὴν περιέβαλλε. Ὅμως δὲν βούλιαξε σὲ μία σκοτεινὴ ἀπαισιοδοξία. Δὲν ἐξάντλησε τὴν ἐξυπνάδα της μόνο στὸν σαρκασμὸ καὶ στὴν εἰρωνεία. Ἀναζήτησε μὲ εἰλικρίνεια Αὐτὸν ποὺ δίνει ἀληθινὸ νόημα στὸν κόσμο. Ἔψαξε νὰ βρῆ τὸν Δημιουργὸ καὶ Κύριο τοῦ κόσμου. Καὶ μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας Μητέρας Του, δηλαδὴ Αὐτῆς, ποὺ «τοὺς φιλοσόφους τοὺς ἀποδεικνύει... ἀσόφους καὶ τοὺς τεχνολόγους τοὺς ἐλέγχει... ἀλόγους», γνώρισε τὸν Χριστό. Καὶ ἄνοιξε τὴν καρδιὰ καὶ τὸν νοῦ της, γιὰ νὰ γεμίσουν ἀπὸ τὸ δικό Του Φῶς.

• Καὶ ἐνῶ προηγουμένως, ἀναζητοῦσε στὸν τίμιο γάμο τὴν λύση στὸ πρόβλημα τῆς ἀνθρώπινης συντροφικότητας, περπάτησε λίγο πιὸ πέρα, καὶ ἀγάπησε τὴν ἐν Χριστῷ παρθενίᾳ. Καὶ ἀφιέρωσε ὅλο της τὸν ἑαυτό, ψυχὴ καὶ σῶμα, στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι γεύθηκε τὴν μόνη ἀληθινὴ Ἐλευθερία, τὴν ἐλευθερία ἀπὸ τὰ πάθη. Καὶ κατάλαβε ὅτι, χωρὶς αὐτὴν τὴν γνήσια Ἐλευθερία, δὲν εἶναι δύσκολο ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀγαπήσει τὰ «ἐλευθέρια» ἤθη καὶ νὰ καταντήσει ἕνα ... πολυγαμικὸ τερατάκι!

• Τέλος, ἔδειξε μὲ τὸ παράδειγμά της, ὅτι δὲν τὴν συγκινοῦσαν οὔτε οἱ ἀνέξοδες δηλώσεις συμπαράστασης σὲ καταπιεσμένους, οὔτε τὰ ἀφελῆ ψηφίσματα διαμαρτυρίας γιὰ τὰ κακῶς κείμενα τοῦ κόσμου. Γι' αὐτήν, ὁ πιὸ ἀποτελεσματικὸς ἀκτιβισμὸς ἦταν, τὸ νὰ σηκώσει τὸν σταυρὸ τῆς χριστιανικῆς μαρτυρίας μέσα σὲ ἕνα εἰδωλολατρικὸ κόσμο, καὶ νὰ δεχθῆ νὰ βασανιστεῖ καὶ νὰ πεθάνει γιὰ τὴν πίστη της. Ἔτσι ἔδειξε ἔμπρακτα τὴν ἀληθινὴ ἐν Χριστῷ Ἐλευθερία της καὶ τὴν νίκη της πάνω καὶ στὸν ἔσχατο ἐχθρὸ τοῦ ἀνθρώπου, τὸν θάνατο!

πηγή : Αγία Ζώνη