ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

του  ποιητή  Γεωργίου Δροσίνη

«Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα,

και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,
άφησε να πάρω κάτι κι από σένα,

γαλανή πατρίδα, πολυαγαπημένη.
Άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω,

για την κάθε λύπη, κάθε τι κακό,
φυλαχτό απ’ αρρώστια,

φυλαχτό από Χάρο, μόνο λίγο χώμα, χώμα ελληνικό!
Χώμα δροσισμένο με νυχτιάς αγέρι,

χώμα βαφτισμένο με βροχή τού Μάη,
χώμα μυρισμένο απ’ το καλοκαίρι,

χώμα ευλογημένο, χώμα που γεννάει
το μοσχάτο κλήμα, το ξανθό σιτάρι,

τη χλωρή τη δάφνη, την πικρήν ελιά!
Χώμα τιμημένο, πόχουν ανασκάψει

 για να θεμελιώσουν έναν Παρθενώνα,
χώμα δοξασμένο, πόχουν ροδοβάψει

αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα […]
Θε να σε κρεμάσω φυλαχτό στα στήθια

κι όταν η καρδιά μου φυλαχτό σε βάλει
από σε θα παίρνει δύναμη, βοήθεια,

μην την ξεπλανέψουν άλλα, ξένα κάλλη […]
Συ θε να μου δίνεις μια λαχτάρα μόνη:

Πότε στην Ελλάδα πίσω θε ναρθώ!
Κι αν το ριζικό μου -έρημο και μαύρο-

μού ’γραψε να φύγω και να μη γυρίσω,
το στερνό συχώριο εις εσένα θάβρω,

το στερνό φιλί μου θε να σου χαρίσω!
Έτσι, κι αν σε ξένα χώματα πεθάνω,

και το ξένο μνήμα θάναι πιο γλυκό
σα θαφτείς μαζί μου, στην καρδιά μου επάνω,

χώμα αγαπημένο, χώμα ελληνικό!».

 

 

Απόσπασμα από το εξαιρετικό κείμενο του Νίκου Μπατσικανή  με τίτλο "'Ελληνες-Ξενιτιά"

στο blog  diasporic literature  spot

 

Αφιερώνεται σε όλους τους ξενιτεμένους αυτής της πατρίδας

Υάκινθος

 

Ξενιτεμένο μου πουλί &

Μη με διώχνεις Μάνα