'Οταν τα σύννεφα βροντούν και οι ωκεανοί μουγγρίζουν, είναι σα να σου φωνάζουν: "Κύριέ μας!"
Όταν οι μετεωρίτες πέφτουν και φωτιές ξεπηδούν από τη γή, είναι σα να κραυγάζουν : "Δημιουργέ μας !"
Όταν τα άνθη μπουμπουκιάζουν την άνοιξη και τα χελιδόνια κουβαλούν με το στόμα τους ξερά χόρτα για να φτιάξουν φωλιές για τα μικρά τους, είναι σα να σου τραγουδούν: "Δέσποτά μας !"
Κι όταν εγώ σηκώνω τα μάτια μου πρός τον θρόνο Σου, σου ψιθυρίζω: " Πάτερ ημών! "
Υπήρχε κάποια εποχή, μια μακρά και φοβερή εποχή, που κι ο άνθρωπος όταν απευθυνόταν σε Σένα, σε φώναζε Κύριο, Δημιουργό, Δεσπότη! Μάλιστα! Τότε που ο άνθρωπος ένοιωθε πως είναι απλά ένα αντικείμενο ανάμεσα στα άλλα. Τώρα όμως, με τη χάρη του Μονογενούς σου Υιού μάθαμε το πραγματικό Σου όνομα. Γι' αυτό κι εγώ τολμώ, μαζί με το Χριστό, να Σε ονομάσω "Πατέρα".
Αν Σε ομολογήσω " Κύριο ", υποκλίνομαι μπροστά Σου έντρομος, σαν ένας από μια αμέτρητη στρατιά σκλάβων.
Αν Σε καλέσω " Δημιουργό", χωρίζομαι από Σένα, όπως η νύχτα χωρίζεται από τη μέρα και το φύλλο από το δέντρο.
Αν Σε κοιτάξω και Σε ονομάσω " Δέσποτα", θα είμαι σαν μια πέτρα ανάμεσα σε πέτρες, σαν μιά καμήλα ανάμεσα σε καμήλες.
Αν όμως ανοίξω το στόμα μου και ψιθυρίσω "Πατέρα", η αγάπη παίρνει το μέρος του φόβου, η γή μοιάζει ν'ανεβαίνει και να εγγίζει τον ουρανό. Κι εγώ περπατώ μαζί Σου, Σε νοιώθω σαν σύντροφο στίς ομορφιές του κόσμου και μοιράζομαι τη δόξα Σου, τη δύναμή Σου.
Πάτερ ημών! Είσαι ο Πατέρας όλων μας. Αν σε καλούσα Πατέρα μου, θα μείωνα και Σένα και μένα.
Πάτερ ημών! Δε νοιάζεσαι μόνο για μένα, ένα άτομο, μα για όλο τον κόσμο. Σκοπός Σου είναι η βασιλεία Σου, όχι ένας μεμονωμένος άνθρωπος. Ο εγωϊσμός μου σε καλεί Πατέρα μου.
Η αγάπη μου Σου φωνάζει: Πατέρα μας!
Στο όνομα όλων των ανθρώπων, των αδελφών μου, προσεύχομαι και λέω: " Πάτερ ημών "!
Στο όνομα όλων των όντων που με περιβάλλουν και με τα οποία με έχεις πλάσει, προσεύχομαι: " Πάτερ ημών! "
Προσεύχομαι σε Σένα, Πατέρα του σύμπαντος, προσεύχομαι για ένα πράγμα μόνο: Ας ανατείλει σύντομα η μεγάλη μέρα που όλοι οι άνθρωποι, οι ζωντανοί κι οι νεκροί, αρμονικά, μαζί με τους αγγέλους και τ'αστέρια, τα θηρία κι όλα τα πλάσματα, θα Σε καλέσουν με το πραγματικό Σου όνομα: "Πάτερ ημών!", "πατέρα μας! "
Όταν οι μετεωρίτες πέφτουν και φωτιές ξεπηδούν από τη γή, είναι σα να κραυγάζουν : "Δημιουργέ μας !"
Όταν τα άνθη μπουμπουκιάζουν την άνοιξη και τα χελιδόνια κουβαλούν με το στόμα τους ξερά χόρτα για να φτιάξουν φωλιές για τα μικρά τους, είναι σα να σου τραγουδούν: "Δέσποτά μας !"
Κι όταν εγώ σηκώνω τα μάτια μου πρός τον θρόνο Σου, σου ψιθυρίζω: " Πάτερ ημών! "
Υπήρχε κάποια εποχή, μια μακρά και φοβερή εποχή, που κι ο άνθρωπος όταν απευθυνόταν σε Σένα, σε φώναζε Κύριο, Δημιουργό, Δεσπότη! Μάλιστα! Τότε που ο άνθρωπος ένοιωθε πως είναι απλά ένα αντικείμενο ανάμεσα στα άλλα. Τώρα όμως, με τη χάρη του Μονογενούς σου Υιού μάθαμε το πραγματικό Σου όνομα. Γι' αυτό κι εγώ τολμώ, μαζί με το Χριστό, να Σε ονομάσω "Πατέρα".
Αν Σε ομολογήσω " Κύριο ", υποκλίνομαι μπροστά Σου έντρομος, σαν ένας από μια αμέτρητη στρατιά σκλάβων.
Αν Σε καλέσω " Δημιουργό", χωρίζομαι από Σένα, όπως η νύχτα χωρίζεται από τη μέρα και το φύλλο από το δέντρο.
Αν Σε κοιτάξω και Σε ονομάσω " Δέσποτα", θα είμαι σαν μια πέτρα ανάμεσα σε πέτρες, σαν μιά καμήλα ανάμεσα σε καμήλες.
Αν όμως ανοίξω το στόμα μου και ψιθυρίσω "Πατέρα", η αγάπη παίρνει το μέρος του φόβου, η γή μοιάζει ν'ανεβαίνει και να εγγίζει τον ουρανό. Κι εγώ περπατώ μαζί Σου, Σε νοιώθω σαν σύντροφο στίς ομορφιές του κόσμου και μοιράζομαι τη δόξα Σου, τη δύναμή Σου.
Πάτερ ημών! Είσαι ο Πατέρας όλων μας. Αν σε καλούσα Πατέρα μου, θα μείωνα και Σένα και μένα.
Πάτερ ημών! Δε νοιάζεσαι μόνο για μένα, ένα άτομο, μα για όλο τον κόσμο. Σκοπός Σου είναι η βασιλεία Σου, όχι ένας μεμονωμένος άνθρωπος. Ο εγωϊσμός μου σε καλεί Πατέρα μου.
Η αγάπη μου Σου φωνάζει: Πατέρα μας!
Στο όνομα όλων των ανθρώπων, των αδελφών μου, προσεύχομαι και λέω: " Πάτερ ημών "!
Στο όνομα όλων των όντων που με περιβάλλουν και με τα οποία με έχεις πλάσει, προσεύχομαι: " Πάτερ ημών! "
Προσεύχομαι σε Σένα, Πατέρα του σύμπαντος, προσεύχομαι για ένα πράγμα μόνο: Ας ανατείλει σύντομα η μεγάλη μέρα που όλοι οι άνθρωποι, οι ζωντανοί κι οι νεκροί, αρμονικά, μαζί με τους αγγέλους και τ'αστέρια, τα θηρία κι όλα τα πλάσματα, θα Σε καλέσουν με το πραγματικό Σου όνομα: "Πάτερ ημών!", "πατέρα μας! "
Από το βιβλίο " Πάτερ ημών"
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Υάκινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου