- Η οργή
φορτίον βαρύ εστί, ο ζήλος, το
μίσος, η κενοδοξία, η καταλαλιά, το
κεντήσαι, το παροξύναι, το υψηλοφρονείν, το έχειν εαυτόν δίκαιον, το
παρατάσσεσθαι, το φιλονικείν, το αγαπάν
εαυτόν, το βασκαίνειν. Ταύτα της ψυχής
εστί.
Τα δε του σώματος,
γαστριμαργία, το φιλοσωματείν, το σχηματίζεσθαι, η ηδονή, η επιθυμία, η
έκλειψις της καρδίας.
-Ταύτα
εστι τα γεννώντα την φιλονεικίαν, και αυτά
ανελεημόνως καταστρέφουσιν την ψυχήν, η
πολυλογία,
η πλοκολογία, το μεταφέρειν λόγους
προς τω εκάστω αρέσκον, η
παρρησία, η διγλωσσία, το στήσαι τον λόγον
αυτού. Του έχοντος ταύτα η ψυχή
στείρα εστίν των αρετών.Πλην μετά ταύτα
πάντα, εάν μη η ψυχή τον ιδρώτα
δώση εκάστης αρετής, ου δύνασαι φθάσαι
εις την κατάπαυσιν του Υιού
του Θεού.
Από τον Αββά Ησαϊα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου