Αγγελική πολιτεία

 
Περί αποταγής από τον κόσμο και αποχής από την παρρησία προς τους ανθρώπους (Λόγος Β΄)

Του Άγίου Πατρός ημών Ισαάκ του Σύρου

1.  Όταν αποφασίσωμε να φύγωμε από τον κόσμο και να γίνωμε ξένοι προς τα κοσμικά, τίποτε δεν μας χωρίζει τόσο πολύ από τον κόσμο και δεν θανατώνει τα πάθη μας, τίποτε δεν μας διεγείρει και δεν μας ζωογονεί προς τα πνευματικά, όσο το πένθος και ο καρδιακός πόνος που συνοδεύεται από διάκρισι. Διότι το πρόσωπο του εντροπαλού μιμείται την ταπείνωσι του αγαπημένου. Επίσης τίποτε δεν μας πιέζει να συναναστρεφώμαστε στον κόσμο και με τα ευρισκόμενα στον κόσμο, με τους μεθυστάς και άσωτους που είναι σ' αυτόν, και τίποτε δεν μας χωρίζει από τους θησαυρούς της σοφίας και της γνώσεως των μυστηρίων του Θεού τόσο, όσο ο αστεϊσμός και η ελαφρότης που συνδέεται από παρρησία· κι' αυτό είναι το επάγγελμα του δαίμονος της πορνείας.
 

2. Επειδή έχω γνωρίσει την φιλοσοφική σου διάθεσι, αγαπητέ, σε παρακαλώ με αγάπη να προφυλάσσεσαι από την επήρεια του εχθρού, ώστε να μη ψυχράνης με την ευτραπελία των λόγων την ψυχή σου από την θέρμη της αγάπης του Χριστού, ο οποίος για χάρι σου εγεύθηκε χολή επάνω στο ξύλο του Σταυρού, και, αντί της γλυκείας εκείνης μελέτης και της παρρησίας προς τον Θεό, την γεμίσεις με άφθονες φαντασίες, όταν είσαι ξύπνιος· όταν δε κοιμάσαι, να μη την αιχμαλωτίσης με άτονα όνειρα, των οποίων τη δυσοσμία δεν ανέχονται οι άγιοι Άγγελοι του Θεού, και γίνεις στους άλλους ολίσθημα και στον εαυτό σου αγκάθι. Πίεσε λοιπόν τον εαυτό σου να μιμηθής την ταπείνωσι του Χριστού, για να ανάψη περισσότερο το πυρ που έχει καταβληθή μέσα σου απ' αυτόν· το πυρ δηλαδή με το οποίο ξεριζώνονται όλα τα κινήματα του κόσμου, πού αποκτείνουν τον καινούργιο άνθρωπο και μολύνουν τις αυλές του Κυρίου, του αγίου και δυνατού.

Μετάφραση: Παναγιώτης Χρήστου 
 --------------------------------------------------------
πηγή: Ισαάκ του Σύρου, "Λόγοι Ασκητικοί (Α΄-ΚΣΤ΄), Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 2009.
πηγή : Ομολογία Πίστεως