" Μαριάμ "

[...]
Και το όνομα , λέγει, της Παρθένου ήταν Μαριάμ, που ερμηνεύεται Κυρία. Τούτο δεικνύει και το αξίωμα της Παρθένου και το βέβαιο της παρθενίας, και το αλλοιώτικο και προσεκτικό και κατά κάποιο τρόπο παναμώμητο του βίου της' διότι, επειδή ήταν κυρίως παρθένος φερωνύμως, είχε την πλήρη κατοχή της αγνείας, όντας παρθένος και στο σώμα και στήν ψυχή, και κατέχοντας τις ψυχικές δυνάμεις και όλες τις αισθήσεις του σώματος υπεράνω κάθε μολυσμού, και μάλιστα τόσο κυρίως και βεβαίως και εγκύρως και καθ' όλα ιερώς όλον τον χρόνο, όπως η κλεισμένη πύλη διατηρεί τους θησαυρούς και το σφραγισμένο βιβλίο διατηρεί τα γραπτά ανέγγικτα από τους οφθαλμούς' διότι περί αυτής έχει γραφή, τούτο είναι το σφραγισμένο βιβλίο και αυτή η πύλη θα είναι κλεισμένη, και κανείς δεν πρόκειται να περάση από αυτήν.
(συνεχίζεται)

Θεοτοκίον

Ήχος βαρύς

 

Πυρός φωτεινότερον,

φωτός εναργέστερον,

το έλεος της χάριτός σου Δέσποινα,

καταφλέγον αμαρτίας των ανθρώπων,

και δροσίζον διανοίας των υμνούντων τα μεγαλεία σου ,

Θεοτόκε πανάμωμε.

 

 

 

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΟΣ

ΛΙΛΙΟΠΟΥΛΟΙ

 

 

 

 Η λαβίς η μυστική ,

η τον άνθρακα Χριστόν,

συλλαβούσα εν γαστρί, συ υπάρχεις Μαριάμ.

 

 

[Συνέχεια...]  Αλλά και με άλλο τρόπο πάλι είναι Κυρία η Παναγία κατ' αξία, ως δεσπόζουσα των όλων, επειδή συνέλαβε σε παρθενία κι εγέννησε θείως τον κατά φύση δεσπότη του παντός. Επίσης βέβαια είναι κυρία όχι μόνον ως ελευθέρα από δουλεία και μέτοχος θείας κυριότητος, αλλά και ως πηγή και ρίζα της ελευθερίας του γένους, και μάλιστα μετά την απόρρητη και χαρμόσυνη γέννα. Διότι αυτή που συζεύχθηκε με άνδρα είναι μάλλον κυριευμένη παρά κυρία, και μάλιστα μετά την περίλυπη και οδυνηρή γέννα, κατά την αρά εκείνη πρός την Εύα, " θα γεννήσης τέκνα με λύπη, θα εξαρτάσαι από τον άνδρα σου και αυτός θα σε διαφεντεύη"  '  για να ελευθερώση από αυτήν την αρά και την ευλογία διά του αγγέλου'  διότι ο άγγελος λέγει, αφού εισήλθε είπε πρός την Παρθένο,

" Χαίρε κεχαριτωμένη, ό Κύριος είναι μαζί σου, είσαι ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες". Ο αρχάγγελος δεν της προαγγέλλει  το μέλλον λέγοντας, ο Κύριος είναι μαζί σου, αλλά εξαγγέλλει  ό,τι έβλεπε τότε αοράτως να τελήται.
Και αντιλαμβανόμενος ότι αυτή είναι τόπος θείων και ανθρωπίνων χαρισμάτων και στολισμένη με όλα τα χαρίσματα του θείου Πνεύματος, κυριολεκτικώς την αναγόρευσε κεχαριτωμένη, βλέποντας δε ότι ήδη έλαβε ένοικο αυτόν στόν οποίο ευρίσκονται οι θησαυροί όλων τούτων και προορώντας την ανώδυνη κυοφορία και την γέννα που θα εγινόταν χωρίς ωδίνες, της απηύθυνε το "χαίρειν" κι εβεβαίωσε ότι είναι η μόνη ευλογημένη και ευλόγως δοξασμένη ανάμεσα στίς γυναίκες διότι κατά την υπερβολή της δόξας τηςς Θεομήτορος Παρθένου δεν υπάρχει άλλη δοξασμένη, κι αν εδοξάσθηκε.[...]

 

 

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Απόσπασμα από την ΙΔ' Ομιλία

Πατερικές Εκδόσεις "Γρηγόριος ο Παλαμάς"

 

 

 

 

 

Πέτρος Λαμπαδάριος: «Ακατάληπτον Εστί».

 

 

 

Υάκινθος