" Υιοθεσία "

του Αγίου Πατρός ημών Συμεών του νέου Θεολόγου

Ηθικός Λόγος Α', ι΄, 6

(συνέχεια από Α', ι', 5   15/8/2012)

6.   Κι όπως ακριβώς όλοι εμείς ελάβαμε από το πλήρωμά του, έτσι όλοι μεταλαμβάνομε από την αμώμητη σάρκα της παναγίας Μητέρας του, την οποία ανέλαβε από αυτήν' κι όπως ο Χριστός και Θεός μας έγινε υιός της και Θεός ,ενώ διετέλεσε αδελφός μας, έτσι και εμείς - πώ πώ ανέκφραστη φιλανθρωπία! - θα γίνομε υιοί της Θεοτόκου μητέρας του και αδελφοί του ιδίου του Χριστού, επειδή ο Υιός του Θεού με τον υπεράμωμο και υπεράγνωστο γάμο που έγινε μαζί μ' αυτήν και μέσα της, εγεννήθηκε απ' αυτήν και από αυτόν πάλι όλοι οι άγιοι. Πράγματι, όπως ακριβώς από τη συνουσία και την σπορά του Αδάμ εγέννησε πρώτη η Εύα και από εκείνην και μέσω εκείνης εγεννήθηκαν όλοι οι άνθρωποι, έτσι και η Θεοτόκος αντί σποράς εδέχθηκε και συνέλαβε τόν Λόγο του Θεού Πατρός κι εγέννησε μόνον αυτόν τον Μονογενή πρό αιώνων από τον Πατέρα και μονογενή και ένσαρκο από αυτήν στίς έσχατες ημέρες. Και όταν έπαυσε αυτή να συλλαμβάνει και να γεννά,
ο Υιός της εγέννησε και γεννά κάθε ημέρα όσους πιστεύουν σ' αυτόν και φυλάσσουν τις άγιες εντολές του. Διότι έπρεπε, εφ' όσον με την γυναίκα Εύα η γέννησή μας οδηγήθηκε σε φθορά, με τον άνδρα, δηλαδή τον δεύτερο Αδάμ και Θεό, να πραγματοποιηθεί η πνευματική γέννησή μας και ανάπλαση. Καί πρόσεχε , παρακαλώ, την από εδώ ακρίβεια του λόγου' η σπορά ενός θνητού και φθαρτού ανδρός εγέννησε και γεννά με γυναίκα φθαρτούς και θνητούς υιούς' ο αθάνατος και άφθαρτος Λόγος του αθανάτου και αφθάρτου Θεού εγέννησε και γεννά πάντοτε αθάνατα και άφθαρτα τέκνα, αφού πρώτα αυτός εγεννήθηκε από την Παρθένο, εν αγίω πνεύματι βεβαίως.[...]

Πατερικές Εκδόσεις "Γρηγόριος ο Παλαμάς"

***

Ο πηγή και ρίζα πεφυκώς,

ο Πατήρ ως αίτιος,

της εν Υιώ και αγίω σου Πνεύματι,

 συμφυούς Θεότητος,

το τρισήλιον τή καρδία μου πήγασον σέλας,

και μεθέξει λάμπρυνον,

 σής θεουργού ελλάμψεως.

***

Τριφεγγής Μονάς θεαρχική,

πάσαν διασκέδασον,

αμαρτιών και παθών μου την ζόφωσιν,

φωτεινών ακτίνων σου,

γλυκυτάταις εν μετουσίαις,

και ποίησον σού της απροσίτου,

δόξης με ναόν,

και σκηνήν άχραντον.

***

Μεσονυκτικόν

Από τον Τριαδικό Κανόνα

'Ηχος Β'

Υάκινθος