[...]
Πώς θεωρούσε ο Χριστός τις θεραπείες;
Είπαν, ότι ήταν ο γεμάτος καλωσύνη φίλος των ανθρώπων. Στη νεώτερη εποχή υπάρχει ένα ζωντανό κοινωνικό και φιλανθρωπικό αίσθημα' γι' αυτό η σύγχρονη αντίληψις τον φαντάζεται ως τον μεγάλο συμπαραστάτη των ανθρώπων, που είδε τόν πόνο τους και προσπάθησε να παρασταθεί κοντά τους. Αλλά η νεώτερη εποχή κάνει λάθος. Βέβαια ο Ιησούς είναι γεμάτος αγάπη. Συμπάσχει με τους ανθρώπους. Η καρδιά του ξεχειλίζει από συμπόνοια, έτσι που τα Ευαγγέλια, ενώ τόσο σπάνια αναφέρουν κάτι σχετικό με αισθήματα, σημειώνουν:" Ο Ιησούς είδε πολύ όχλον και εσπλαγχνίσθη επ' αυτοίς, ότι ήσαν πρόβατα μη έχοντα ποιμένα" (Μκ. ς'34). Επομένως ο Ιησούς δεν είναι απλώς ένας μεγάλος φιλάνθρωπος, με μεγάλη καρδιά και με πλούσια ικανότητα να δίνει βοήθεια, ένας που παρακολουθεί την ανθρώπινη δυστυχία, τη νοιώθει και την υπερνικά. Δεν είναι ο κοινωνιστής, που βλέπει τη δυστυχία και θέλει να βάλει μια καλύτερη τάξι, δεν είναι εκείνος που επαναστατεί απέναντι στίς διακρίσεις και αγωνίζεται για δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος της φιλανθρωπίας και ο κοινωνιστής θέλει να περιορίσει τόν πόνο κι αν είναι δυνατόν να τον κατανικήσει. Θέλει, φροντίζοντας να ικανοποιηθούν ανάλογα οι ανάγκες και αποτρέποντας τη δυστυχία, να τακτοποιήσει τη ζωή κανονικά. Θελει να ζούν πάνω στη γή άνθρωποι χαρούμενοι, γεροί, καλά γυμνασμένοι στο σώμα και στην ψυχή. 'Οταν έχουμε αυτό υπ' όψι, παρατηρούμε αμέσως πώς για τον Ιησού αυτό δεν είναι ουσιώδες. Εκείνος, εκτός απ' αυτό , βλέπει τη δυστυχία πολύ πλατύτερα, πολύ πιό βαθιά, μέχρι τις ρίζες του είναι μας, που είναι ένα με την αμαρτία και την απομάκρυνσί μας από τόν Θεό. Την βλέπει πολύ περισσότερο, ως τη θέση εκείνη μέσα στο είναι μας, απ' όπου πλησιάζομε ή τουλάχιστον μπορεί να πλησιάσουμε τον Θεό' σαν συνέπεια της ενοχής, αλλά συγχρόνως και σαν τον δρόμο της καθάρσεως και της επιστροφής. Αυτό φανερώνουν τα λόγια του, όταν λέει να τον ακολουθούμε και να σηκώνουμε τον σταυρό (Μτ. ις', 24).
Κατανοούμε καλύτερα, τι ακριβώς συμβαίνει, άμα σκεφθούμε: Ο Χριστός δεν απέφυγε τον πόνο, όπως κάνει πάντα ο άνθρωπος. Δεν τον παρατρέχει. Δεν αμύνεται εναντίον του. Τον πήρε μέσα στην καρδιά του. Σαν πονεμένος κι αυτός, πήρε έτσι τους ανθρώπους, καθώς πραγματικά είναι στην πραγματική τους κατάσταση. Εμπήκε στην θέση τους, στην στενοχώρια τους, στην ενοχή τους και στην δυστυχία τους. Αυτό είναι κάτι απέραντα μεγάλο. Μια αγάπη με ιερή σοβαρότητα' χωρίς παραισθήσεις, αλλ' ίσα-ίσα με τη μεγαλύτερη δύναμη, γιατί είναι μια "εκδήλωσις της αλήθειας δια της αγάπης", που αγκαλιάζει την πραγματικότητα και την εξυψώνει. Οι θεραπείες που έκανε ο Ιησούς είναι ενέργειες που πηγάζουν απ' τόν Θεό: Είναι αποκάλυψις του Θεού και μια καθοδήγησις πρός τον Θεό. Στις θεραπείες που κάνει ο Ιησούς, η θεραπεία συμβαδίζει με την πίστη.[...] Οι θεραπείες που κάνει ο Ιησούς συνδέονται με την πίστι, όπως και το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Και οι θεραπείες φανερώνουν την πραγματικότητα της αγάπης του Θεού.
Από το βιβλίο " Ο Κύριος "
του Romano Guardini
Πώς θεωρούσε ο Χριστός τις θεραπείες;
Είπαν, ότι ήταν ο γεμάτος καλωσύνη φίλος των ανθρώπων. Στη νεώτερη εποχή υπάρχει ένα ζωντανό κοινωνικό και φιλανθρωπικό αίσθημα' γι' αυτό η σύγχρονη αντίληψις τον φαντάζεται ως τον μεγάλο συμπαραστάτη των ανθρώπων, που είδε τόν πόνο τους και προσπάθησε να παρασταθεί κοντά τους. Αλλά η νεώτερη εποχή κάνει λάθος. Βέβαια ο Ιησούς είναι γεμάτος αγάπη. Συμπάσχει με τους ανθρώπους. Η καρδιά του ξεχειλίζει από συμπόνοια, έτσι που τα Ευαγγέλια, ενώ τόσο σπάνια αναφέρουν κάτι σχετικό με αισθήματα, σημειώνουν:" Ο Ιησούς είδε πολύ όχλον και εσπλαγχνίσθη επ' αυτοίς, ότι ήσαν πρόβατα μη έχοντα ποιμένα" (Μκ. ς'34). Επομένως ο Ιησούς δεν είναι απλώς ένας μεγάλος φιλάνθρωπος, με μεγάλη καρδιά και με πλούσια ικανότητα να δίνει βοήθεια, ένας που παρακολουθεί την ανθρώπινη δυστυχία, τη νοιώθει και την υπερνικά. Δεν είναι ο κοινωνιστής, που βλέπει τη δυστυχία και θέλει να βάλει μια καλύτερη τάξι, δεν είναι εκείνος που επαναστατεί απέναντι στίς διακρίσεις και αγωνίζεται για δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος της φιλανθρωπίας και ο κοινωνιστής θέλει να περιορίσει τόν πόνο κι αν είναι δυνατόν να τον κατανικήσει. Θέλει, φροντίζοντας να ικανοποιηθούν ανάλογα οι ανάγκες και αποτρέποντας τη δυστυχία, να τακτοποιήσει τη ζωή κανονικά. Θελει να ζούν πάνω στη γή άνθρωποι χαρούμενοι, γεροί, καλά γυμνασμένοι στο σώμα και στην ψυχή. 'Οταν έχουμε αυτό υπ' όψι, παρατηρούμε αμέσως πώς για τον Ιησού αυτό δεν είναι ουσιώδες. Εκείνος, εκτός απ' αυτό , βλέπει τη δυστυχία πολύ πλατύτερα, πολύ πιό βαθιά, μέχρι τις ρίζες του είναι μας, που είναι ένα με την αμαρτία και την απομάκρυνσί μας από τόν Θεό. Την βλέπει πολύ περισσότερο, ως τη θέση εκείνη μέσα στο είναι μας, απ' όπου πλησιάζομε ή τουλάχιστον μπορεί να πλησιάσουμε τον Θεό' σαν συνέπεια της ενοχής, αλλά συγχρόνως και σαν τον δρόμο της καθάρσεως και της επιστροφής. Αυτό φανερώνουν τα λόγια του, όταν λέει να τον ακολουθούμε και να σηκώνουμε τον σταυρό (Μτ. ις', 24).
Κατανοούμε καλύτερα, τι ακριβώς συμβαίνει, άμα σκεφθούμε: Ο Χριστός δεν απέφυγε τον πόνο, όπως κάνει πάντα ο άνθρωπος. Δεν τον παρατρέχει. Δεν αμύνεται εναντίον του. Τον πήρε μέσα στην καρδιά του. Σαν πονεμένος κι αυτός, πήρε έτσι τους ανθρώπους, καθώς πραγματικά είναι στην πραγματική τους κατάσταση. Εμπήκε στην θέση τους, στην στενοχώρια τους, στην ενοχή τους και στην δυστυχία τους. Αυτό είναι κάτι απέραντα μεγάλο. Μια αγάπη με ιερή σοβαρότητα' χωρίς παραισθήσεις, αλλ' ίσα-ίσα με τη μεγαλύτερη δύναμη, γιατί είναι μια "εκδήλωσις της αλήθειας δια της αγάπης", που αγκαλιάζει την πραγματικότητα και την εξυψώνει. Οι θεραπείες που έκανε ο Ιησούς είναι ενέργειες που πηγάζουν απ' τόν Θεό: Είναι αποκάλυψις του Θεού και μια καθοδήγησις πρός τον Θεό. Στις θεραπείες που κάνει ο Ιησούς, η θεραπεία συμβαδίζει με την πίστη.[...] Οι θεραπείες που κάνει ο Ιησούς συνδέονται με την πίστι, όπως και το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Και οι θεραπείες φανερώνουν την πραγματικότητα της αγάπης του Θεού.
Από το βιβλίο " Ο Κύριος "
του Romano Guardini
Καταβασίες Χριστουγέννων
Κείμενο: χειρόγραφο Σίμωνα Καρά
Ήχος: Σἰμων Καράς και χορωδία του συλλόγου προς διάδοσιν της εθνικής μουσικής.
Ο ήχος είναι πρώτος και αυτό το βίντεο παρουσιάζει μια εκλογή απο τις καταβασίες των Χριστουγέννων με την ενάτη αργή.
Ήχος: Σἰμων Καράς και χορωδία του συλλόγου προς διάδοσιν της εθνικής μουσικής.
Ο ήχος είναι πρώτος και αυτό το βίντεο παρουσιάζει μια εκλογή απο τις καταβασίες των Χριστουγέννων με την ενάτη αργή.
με όλες τις ωδές σε σύντομο μέλος και την ενάτη εκτός από σύντομο και αργό.
Υάκινθος
Υάκινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου