Προφήτες

 

"Εάν κανείς διαβάση προσεκτικά την Παλαιά Διαθήκη για να δή ποιοί είναι αυτοί οι Πατριάρχες και οι Προφήτες, θα δή κάτι παράξενο. Στούς βίους των αγίων και στην Καινή Διαθήκη, Πατριάρχης ή Προφήτης είναι εκείνος που έχει φθάσει στην θέωση - θεοπτία λένε οι Πατέρες την θέωση - έχει περάσει από την κάθαρση και έχει φθάσει στον φωτισμό".

 

'Ησχυνας άριστα

ως αληθείας λατρευτής Όσιε,

της εναγούς, προφήτας αισχύνης,

παμμάκαρ Ηλιού,

σαφώς υπογράψας,

Τριάδος την δύναμιν.

Από τον

Κανόνα του Προφήτου

Ποίημα Ιωσήφ

'Ηχος πλ.του δ'

 

"Αυτός ο πεντηκοστός ψαλμός, στην πατερική παράδοση, είναι περί νοεράς ευχής, που σημαίνει ο Δαυίδ είχε νοερά προσευχή,

οι Προφήτες είχαν νοερά προσευχή. Δεν είναι η νοερά προσευχή εφεύρεση του Συμεών του Νέου Θεολόγου ή του Γρηγορίου του Παλαμά' υπάρχει και στην Παλαιά Διαθήκη, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας".

 

Ύψωσας γονυπετήσας,

νοός μετάρσιον όμμα,

δι' ικετηρίας ιεράς,

λύσιν ποιούμενος,

και αύλακας γής

εμέθυσας όμβρω.

Από τον

Κανόνα του Προφήτου

Ήχος πλ.του δ'

 

" Για τους Πατέρες της Εκκλησίας, όλοι οι Προφήτες είχαν φθάσει στην θέωση και όλα τα λόγια στην Παλαιά Διαθήκη είναι κτιστά ρήματα και φέρουν κτιστά νοήματα. Αλλά εκτός από τα κτιστά ρήματα και τα κτιστά νοήματα υπάρχει και η εμπειρία της θεώσεως των Προφητών, η οποία εμπειρία της θεώσεως δεν είναι αυτά τα ρήματα και τα νοήματα".

'Ατρεπτον ανθρώποις

πορείαν επί γής πολιτευσάμενος,

τη μηλωτή τον ρούν τον Ιορδάνιον,

ο Θεσβίτης περαιωθείς,

διφρηλάτης αιθέριος,

ουρανοδρόμον ήνυσε,

ξένην πορείαν διά Πνεύματος.

Από τον

Κανόνα του Προφήτου

'Ηχος πλ. του δ'

 

"Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει και όλη η διδασκαλία περί αυθεντίας. Γιατί είναι ο Προφήτης αυθεντία; Επειδή έχει άμεση γνώση του Θεού. Ο λαός πιστεύει επειδή έχει εμπιστοσύνη στην εμπειρία περί Θεού που έχουν οι θεούμενοι. Δέχονται τους θεούμενους ως αυθεντία, τους Προφήτες δηλαδή και τους φωτισμένους, όσοι είναι σε αυτήν την εμπειρική κατάσταση. Αυτούς δέχονται ως Πνευματικούς Πατέρες και αυτούς ακολουθούν. Τον Μωϋσή έτσι τον δέχτηκαν και όλους τους Προφήτες έτσι τους δέχτηκαν.

Και μετά βλέπουμε ότι αυτοί οι Προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη είχαν και μαθητές, πνευματικά τέκνα δηλαδή. Και τι κάνουν με τα πνευματικά τέκνα; τούς οδηγούν στόν φωτισμό και την θέωση. Αυτό είναι ολοφάνερο. Λοιπόν, η όλη σχέση μεταξύ Πνευματικών Πατέρων και πνευματικών τέκνων είναι σαφεστάτη στην Παλαιά Διαθηκη. Γι'αυτό και στα Μυστήρια της Εκκλησίας επικαλούμεθα τις ευχές από τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Στις ευχές του Μυστηρίου της εξομολογήσεως, της μετανοίας αναφέρεται ο Δαβίδ με τον Νάθαν τον Προφήτη. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο πράγμα με τα Μυστήρια τα σημερινά κ.ο.κ.".

 

Σε προβάλλομαι πρέσβυν,

πρός τον Θεόν μέγιστον,

σώζειν με δυνάμενον,

πάσης Μάκαρ κακώσεως'

προσεπικάμφθητι,

τη ταπεινή μου δεήσει,

και μη υπερίδης με,

παρακαλούντα σε.

Από τον

Κανόνα του Προφήτου

'Ηχος πλ. του δ'

Από το βιβλίο

"Εμπειρική Δογματική

της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας"

Κατά τις προφορικές παραδόσεις

του π. Ιωάννου Ρωμανίδη

Μητροπολίτου

Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου

Ιεροθέου

Υάκινθος