Ταπείνωση

..." Πουθενά αλλού δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς για να ξεφύγει από το πλήθος των πειρασμών, παρά μόνον στα βάθη της ταπεινώσεως ". Θυμάσαι αυτά τα λόγια;

Είναι σοφά!

Ο πόλεμός μας εναντίον των πνευμάτων του σκότους είναι πράγματι σκληρός, αφού ο εχθρός μας είναι ισχυρός και ακοίμητος' και επιπλέον πανούργος, ανελέητος, υπερήφανος και ασώματος.

'Ολ' αυτά μας επιβάλλουν ακόμα περισσότερο

ν' ασφαλιστούμε μέσα στο φρούριο της σοφής και συνειδητής ταπεινοφροσύνης, της μόνης απόρθητης από τους νοητούς επιδρομείς, τους ληστές του ψυχικού μας θησαυρού. 'Οταν όμως απέχουμε πολύ ακόμη απο την πύλη αυτού του φρουρίου - αυτής της σοφής, όπως είπα, ταπεινώσεως, που συνοδεύεται και ταυτίζεται με την τέλεια αγάπη - ο μόνος θώρακας που μπορεί προσωρινά να μας προστατέψει είναι ο φόβος του Θεού: " Εν φόβω Κυρίου ελπίς ισχύος, τοίς δε τέκνοις αυτού καταλείπει

έρεισμα " (Παροιμ.14:26)....

Από το βιβλίο "Πνευματικές Νουθεσίες"

του Αγίου Μακαρίου της 'Οπτινα

Τ α π ε ί ν ω σ η

 

Ο ίδιος ο Θεός είναι ταπεινός!

Για κείνον που γνωρίζει τον Θεό, που Τον ατενίζει μέσα στην δημιουργία Του και στις σωτήριες ενέργειες Του, είναι φανερό ότι η ταπείνωση είναι πραγματικά μια θεία ποιότητα, είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο και η λάμψη της δόξας από την οποία, όπως ψέλνουμε στη Θεία Λειτουργία, είναι "πλήρης ο ουρανός και η γή".

Μέσα στην ανθρώπινη διανοητικότητά μας έχουμε την τάση να μη μπορούμε να συμβιβάσουμε τη "δόξα" με την "ταπείνωση"- αφού μάλιστα η ταπείνωση θεωρείται ψεγάδι η ελάττωμα. Ακριβώς όμως η άγνοιά μας και η αδεξιότητά μας είναι εκείνα που μας κάνουν ή θα έπρεπε να μας κάνουν να νοιώθουμε ταπεινοί. Είναι σχεδόν αδύνατο να μεταφέρεις στόν σύγχρονο άνθρωπο που τρέφεται με τη δημοσιότητα, την αυτοπροβολή και την ατελείωτη αυτοεξύμνηση, το γεγονός ότι εκείνο που είναι αυθεντικά τέλειο, όμορφο και καλό είναι την ίδια στιγμή γνήσια ταπεινό. Ακριβώς γιατί η τελειότητα δεν έχει ανάγκη από την "δημοσιότητα", την εξωτερική δόξα η από την κάθε είδους επίδειξη.Ο Θεός είναι ταπεινός γιατί είναι τέλειος.

Η ταπείνωσή Του είναι η δόξα Του και η πηγή κάθε αληθινής ομορφιάς, τελειότητας και καλωσύνης. Καθένας που προσεγγίζει τον Θεό και Τον γνωρίζει αυτόματα μοιράζεται τη Θεία Ταπείνωση και ωραίζεται μέσα σ' αυτή. Αυτό συνέβηκε με την Παναγία, τη Μητέρα του Χριστού, που η ταπείνωση την έκανε χαρά όλης της οικουμένης και τρανή αποκάλυψη της ωραιότητας πάνω στην γη' αυτό έγινε και με όλους τους αγίους' το ίδιο συμβαίνει και με κάθε ανθρώπινη ύπαρξη στις σπάνιες στιγμές της επαφής της με το Θεό.[...]

 

Από το βιβλίο "Μεγάλη Σαρακοστή"

του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

 

Υάκινθος