Η καρδιά

Οι 'Αγιοι Πατέρες με το όνομα "γή" εννοούν την καρδιά. 'Οπως η γή  δεν παύει να παράγει ακάνθας και τριβόλους, έτσι και η καρδιά μας, μολυσμένη από την αμαρτία, δεν παύει να γεννάει από την κατεφθαρμένη φύση της αμαρτωλά αισθήματα και αμαρτωλές σκέψεις. Και όπως κανείς δεν φροντίζει να σπείρει και να φυτεύσει ζιζάνια ,αλλά η καταφθαρείσα φύση τα παράγει μόνη της , έτσι και οι αμαρτωλοί λογισμοί και τα αμαρτωλά αισθήματα φυτρώνουν μόνα τους και συνεχίζουν να ζούν μόνα τους μέσα στην καρδιά μας...
...Με κόπο και μόχθο ,ψυχικό και σωματικό , σπέρνουμε τον ουράνιο άρτο, που μας δίνει την αιώνια ζωή, στην καρδιά μας...
Ουράνιος άρτος είναι ο λόγος του Θεού. Ο κόπος για το φύτεμα του λόγου του Θεού στην καρδιά μας απαιτεί τόσες προσπάθειες, που πήρε το όνομα "άθληση"...
Η καρδιά μας, το κέντρο των σαρκικών αισθήσεων και του σαρκικού φρονήματος, χρειάζεται καλλιέργεια: με την νηστεία, την αγρυπνία, τις γονυκλισίες, και άλλες κακοπάθειες του σώματος, για να υποχωρήσει η κυριαρχία των σαρκικών εμπαθών αισθήσεων, για να πάρει την θέση της η κυριαρχία της πνευματικής αίσθησης...
...'Οποιος ίσως σκεφτεί να σπείρει σπόρο στην γή χωρίς να την καλλιεργήσει, και τον σπόρο του θα χάσει, και εσοδεία δεν θα πάρει' και θα έχει στα σίγουρα ζημιά.Το ίδιο θα συμβεί και με εκείνον που, πρίν χαλιναγωγήσει τις σαρκικές ορμές της καρδιάς του και τις σαρκικές σκέψεις του νού του με τις αντίστοιχες σωματικές ασκήσεις, θα έκανε την σκέψη να ασχοληθεί με την νοερά προσευχή και με το φύτεμα των εντολών του Χριστού στην καρδιά του . Όχι μόνον θα κοπιάζει μάταια και άδικα, αλλά και θα ξεπέσει σε ψυχική φτώχεια, σε αυταπάτη και δαιμονική πλάνη , και θα επισύρει την οργή τού Θεού , σαν και εκείνον που επήγε στόν γάμο, χωρίς να έχει ένδυμα γάμου(Ματθ.22,12)...
...Ο αθλητής του Θεού, αν κάνει νηστεία, αγρυπνία, σωματική άσκηση, αλλά δεν ενδιαφέρεται να κάνει αυτοέλεγχο στον εαυτό του και να ιδεί, αν τον κυβερνάει με βάση το Ευαγγέλιο, απλά φρεναπατά τον εαυτό του, αφού στηρίζει μάταια τις ελπίδες του στα αγωνίσματά του. Δεν θα πάρει κανέναν πνευματικό καρπό. Δεν θα αποκτήσει πνευματικό πλούτο...Εκείνοι που κάνουν υπέρμετρη σωματική άσκηση' εκείνοι που επιδίδονται στην άσκηση άκαιρα 'εκείνοι που στηρίζουν την ελπίδα τους στην άσκηση και βλέπουν την άσκηση σαν την μόνη αξία τους, σαν το μόνο τους καλό, σαν το μόνο τους αξιόμισθο έργο ενώπιον του Θεού, πέφτουν στην κενοδοξία,στην καταφρόνηση και εξουθένωση των άλλων,στην φιλαυτία,στην εμπιστοσύνη στην κρίση τους, στην υψηλοφροσύνη, στην υπερηφάνεια,στην σκληροκαρδία, στην κατάκριση, στην μνησικακία, στο μίσος, στην βλασφημία ,στο σχίσμα ,στην αίρεση, στην αυταπάτη, στην δαιμονική πλάνη....

....Οι σωματικές ασκήσεις έχουν πολύ μεγάλη αξία σαν αναγκαία και απαραίτητα μέσα για την απόκτηση των αρετών. Είναι ομολογουμένως τα μέσα, χωρίς τα οποία δεν αποκτώνται οι αρετές' γιατί διαφορετικά θα πέσουμε σε πλάνη, και δεν θα φθάσουμε ποτέ σε πνευματική προκοπή. Γιατί τότε θα έχουμε λάθος αντίληψη για την σημασία της "πράξης", δηλαδή της σωματικής άσκησης.

Του  Πατρός ημών

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

Από το βιβλίο "Προσφορά στον σύγχρονο μοναχισμό",τεύχος γ΄

 

 

 

 

Ancient Byzantian-Russian Liturgy

Russian Orthodox [Znamenny chant - demestvennaya ]

Υάκινθος