Η έσχατη αρρώστεια...

[...] Αν το Κακό είναι μια αρρώστεια, τότε πρέπει να γίνει αντικείμενο έρευνας, όπως όλες οι άλλες ψυχασθένειες, είτε μιλάμε για σχιζοφρένεια είτε για νευρασθένεια.[...]

Ο χαρακτηρισμός του Κακού ως αρρώστειας μας υποχρεώνει, επίσης, να προσεγγίσουμε τους κακούς με συμπόνοια. Αυτοί οι άνθρωποι, λόγω της φύσης τους, μας εμπνέουν περισσότερο μιαν επιθυμία καταστροφής παρά θεραπείας, μίσους παρά οίκτου.

Αν και αυτές οι φυσικές αντιδράσεις εξυπηρετούν την προστασία αυτών που δεν έχουν πείρα, κατά τα άλλα εμποδίζουν οποιαδήποτε πιθανή λύση. Δεν νομίζω ότι θα πλησιάσουμε περισσότερο στην κατανόηση του ανθρώπινου Κακού από το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, αν τα θεραπευτικά επαγγέλματα δεν κατονομάσουν το Κακό ως ασθένεια και αν δεν το εντάξουν στο πεδίο της επαγγελματικής τους ευθύνης.

Υπάρχει ένας σοφός ηλικιωμένος ιερέας που έχει αποσυρθεί στα βουνά της Νότιας Καρολίνας, ο οποίος για χρόνια μάχονταν με τις δυνάμεις του σκότους. Αφού μου είχε κάνει την χάρη να διαβάσει ένα προσχέδιο αυτού του βιβλίου και να το κρίνει, σχολίασε: "Χαίρομαι που χαρακτήρισες το Κακό ως ασθένεια. Δεν είναι απλώς μια αρρώστεια' είναι η έσχατη αρρώστεια".
 

 

[...] Η σχέση μεταξύ Κακού και σχιζοφρένειας δεν είναι μόνο ένα ζήτημα που προσφέρεται για εξαιρετικά ενδιαφέρουσες υποθέσεις, αλλά, επίσης, και για πολύ σοβαρή έρευνα. Πολλοί (αλλά σίγουρα όχι όλοι) από τους γονείς των σχιζοφρενικών παιδιών φαίνεται ότι είναι μεταβαλλόμενοι σχιζοφρενείς ή κακοί ή και τα δύο.

Πολλά έχουν γραφτεί για τον "σχιζοφρενογενή" γονέα ,

και, συνήθως, περιγράφεται με τον όρο αυτόν ένας μεταβαλλόμενος σχιζοφρενής ή ένα κακό άτομο. Σημαίνει αυτό ότι η μεταβαλλόμενη σχιζοφρένεια είναι μια παραλλαγή της κανονικής σχιζοφρένειας και το μόνο που μεσολαβεί είναι μία απλή γενετική μεταβίβαση; Ή, μήπως, 
η σχιζοφρένεια του παιδιού είναι το ψυχολογικό προϊόν της διεφθαρμένης καταστροφικότητας των γονέων του;

θα μπορούσε ακόμη το ίδιο το Κακό να έχει μια γενετική βάση, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει , στις περισσότερες περιπτώσεις σχιζοφρένειας; δεν ξέρουμε και ούτε θα μάθουμε, μέχρι η ψυχοβιολογία του ανθρώπινου Κακού να έχει γίνει αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής έρευνας.[...]

 

[...] Παρά την έλλειψη διαύγειας, το θέμα πρέπει να προβληθεί, γιατί πολλοί από τους κακούς ανθρώπους που εξετάζονται από ψυχιάτρους παίρνουν την διάγνωση της "μεταβαλλόμενης σχιζοφρένειας". Πολλοί που θεωρούμε "μεταβαλλόμενους σχιζοφρενείς" είναι άνθρωποι κακοί.
Αν και οι δύο περιπτώσεις δεν είναι ταυτόσημες, φαίνεται ότι έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Είναι επίσης αλήθεια,

ότι υπάρχει αυτό το στοιχείο της διαγνωστικής σύγχυσης.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο κατονομασμός του Κακού βρίσκεται ακόμη σε πρωτόγονο στάδιο.
'Οπως και να έχουν τα πράγματα , όμως πιστεύω ότι είναι καιρός να αναγνωρίσει η ψυχιατρική ένα ξεχωριστό νέο είδος διαταραχής της προσωπικότητας που να περιλαμβάνει όλους αυτούς που έχω ονομάσει κακούς ανθρώπους. Συμπληρωματικά με την ανάκληση της ευθύνης που χαρακτηρίζει όλες τις διαταραχές της προσωπικότητας, τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του Κακού πρέπει να είναι:

1. Συνεπής καταστροφική συμπεριφορά και μετάθεση ευθυνών για προσωπικά σφάλματα σε άλλους, συμπεριφορά που συχνά μπορεί να είναι ύπουλη.

2. Υπερβολική, αν και, συνήθως, κρυφή απόρριψη της κριτικής και άλλων συμπεριφορών που τραυματίζουν το ναρκισσισμό.

3. 'Εντονο ενδιαφέρον για την δημόσια και προσωπική εικόνα καθωσπρεπισμού, το οποίο συμβάλλει σε μια σταθερότητα ενός τυπικού τρόπου ζωής, αλλά και σε αλαζονεία και σε άρνηση των αισθημάτων μίσους και αλαζονείας.

4. Διανοητική δολιότητα και πλάγιος τρόπος σκέψης, με μια αυξημένη πιθανότητα ελαφράς σχιζοφρενικής διαταραχής της σκέψης σε στιγμές έντασης.

Μέχρι τώρα μιλούσα για την ανάγκη μιάς ακριβούς ονομασίας του Κακού από την άποψη των ίδιων των κακών: Έτσι ώστε να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τη φύση της οδύνης τους, να μάθουμε πώς να την περιορίζουμε και, ελπίζω, να μάθουμε, τελικά, ακόμη και να την θεραπεύουμε.

'Ομως υπάρχει ακόμη ένας ζωτικός λόγος για να δώσουμε στο κακό το σωστό όνομά του:
Η θεραπεία των θυμάτων του.

 

 

Απο το βιβλίο "Ανθρωποι του Ψεύδους"

του ψυχιάτρου - ψυχοθεραπευτή δρ. Σκοτ Πεκ

 

 

 

 Chopin Fantasie Impromptu Opus 66 in C sharp minor by Tzvi Erez

 

 

Υάκινθος