"Ομίχλη πέφτει..."

Ομίχλη πέφτει πάλι απάνω μου∙

αν είναι δίπλα μου κανείς, τελείως άγνωστο.

Ούτε στη μνήμη μου δε βρίσκω μια χαρά μου.

Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε∙

ούτε ένα πρόσωπο, όλα τα πήρε πίσω.

Πολλή ομίχλη πέφτει απόψε πάνω μου

– μισάνοιξε την πόρτα μου και περιμένει.

Ό,τι φοβήθηκα με βρήκε με το παραπάνω.

 

Γιώργος Ιωάννου,

"Ομίχλη πέφτει"

 

Σχόλιο: " Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε..." 
...και έγινε πυκνή ομίχλη...
Σ' αυτήν την καρδιακή , απέριττη, γνήσια εξομολόγηση του ποιητή,  η αλήθεια έχει μιαν ανεπανάληπτη, σχεδόν τραγική,  χροιά..


" Κύριε!
Δώσε μας το χάρισμα να βλέπουμε τις αμαρτίες μας! "

Υάκινθος