" Ασκητών η ακρότης "

Κυριακή Ε' Νηστειών

Από τον Κανόνα

της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

'Ηχος  πλ .του β'

Ράον υπέφερες Μήτερ,

της ερήμου τον πόνον,

ρυθμιζομένη κραταιά,

δυνάμει του Χριστού'

ρυπαρούς λογισμούς,

επερχομένους και γαρ,

ρείθροις θείων δακρύων,

εσβέννυες σεμνή,

Ασκητών η ακρότης,

Οσίων καύχημα.

Ιουδαία- 'Ερημος

 

 

[...[  Λένε οι άγιοι Πατέρες μας ότι όπως ακριβώς  οι δαίμονες τρέφονται μεν από τις πονηρές μας πράξεις και παίρνουν δύναμη εναντίον μας, ενώ όταν εμείς απέχουμε από τα κακά εκείνοι λιμοκτονούν και χάνουν τη δύναμή τους, έτσι σκέπτομαι ότι τρέφεται από μας κι εκείνος που πτώχευσε για τη σωτηρία μας, και όταν παραβλέπεται υποφέρει πάλι από πείνα. Και αυτό είναι δυνατό να το γνωρίσουμε και να το πληροφορηθούμε από την ίδια τη ζωή των αγίων. Και για να αφήσω τους άλλους που είναι πολλοί και υπερβαίνουν κατά τον αριθμό τους κόκκους της άμμου, θα πληροφορήσω την αγάπη σας με στοιχεία από τον βίο ενός ή μάλλον μιάς αγίας.

Γνωρίζω ότι ακούτε τον βίο της Μαρίας της Αιγυπτίας που δεν τον διηγείται κάποιος άλλος αλλ' η ίδια εκείνη, η ισάγγελη, που αποκαλύπτει κάνοντας εξαγόρευση τη φτώχεια της, με το να πεί ότι "κι όταν ακόμη πολλές φορές μερικοί μου έδιναν μισθό για την αμαρτία, δεν τον δεχόμουν. Και αυτό, λέει, το έκανα όχι επειδή είχα σε αφθονία όσα μου ήταν απαραίτητα - διότι έκλωθα στουπί, για να τραφώ - αλλά με σκοπό να έχω πολλούς εραστές στη διάθεση του πάθους μου". Και όταν επρόκειτο να επιβιβαστεί στο πλοίο και να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα, ήταν τόσο φτωχή, ώστε δεν είχε ούτε τα ναύλα ούτε τα έξοδα.

'Οταν πάλι, ύστερα από τις υποσχέσεις που έδωσε στην πανάμωμη Θεοτόκο, έτρεξε με λαχτάρα στην έρημο, αφού έλαβε από κάποιον δυό χάλκινα νομίσματα, αγόρασε ψωμιά,

κι έτσι αφού διαπέρασε τον Ιορδάνη, έζησε με καρτερία στην έρημο μέχρι το τέλος της, χωρίς να δεί πρόσωπο ανθρώπου,παρά μόνον του Ζωσιμά, και χωρίς βέβαια να θρέψει κάποιον πεινασμένο φτωχό, ή να ποτίσει κάποιον διψασμένο, ή να ντύσει κάποιον γυμνό, ή να επισκεφθεί τους φιλακισμένους, η να φιλοξενήσει ξένους. Αντίθετα μάλλον συμπαρέσυρε πολλούς στο βάραθρο της καταστροφής, όταν τους δεχόταν μέσα στο καταγώγιο της αμαρτίας. Πώς λοιπόν, πες μου, θα σωθεί αυτή και θα εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών μαζί με τους ελεήμονες; αυτή που ούτε πλούτη εγκατέλειψε, ούτε την περιουσία της μοίρασε στους φτωχούς, ούτε ποτέ έκανε έστω και λίγη ελεημοσύνη, αλλά μάλλον έγινε για μύριους άλλους πρόξενος καταστροφής; Βλέπεις πως αν πούμε ότι η ελεημοσύνη γίνεται μόνο με χρήματα και υλική τροφή, και ότι με αυτήν ο Κύριος τρέφεται από μας, και ότι μόνον εκείνοι που με αυτόν τον τρόπο τον τρέφουν και τον ποτίζουν και γενικώς τον υπηρετούν σώζονται, ενώ όσοι δεν πράττουν αυτό χάνονται, θα φανεί παράλογο αυτό' μήπως έτσι πολλοί άγιοι θα έπρεπε να εκδιωχθούν από την Βασιλεία του Θεού;  Αλλ'αυτό δεν είναι δυνατόν, δεν είναι.[...]

 

 

Από τα " Αλφαβητικά Κεφάλαια"

του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

 



 

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε τις σχετικές αναρτήσεις μας

  "Από τον Μεγάλο Κανόνα",

" Η ενδεκάτη ώρα",  

και  "Το ψυχολογικό μυστήριο της ερήμου"

 

Υάκινθος