" Τύρρανος "

 

[...]

Τα πάθη μας είναι στ' αλήθεια οι πιό ανελέητοι τύραννοί μας. Τόσο ανελέητοι, ώστε ακόμα κι ένας ταπεινωμένος αμαρτωλός, που τα έχει παραδεχτεί με συντριβή, κι έχει αποφασίσει ν' απελευθερωθεί από την κυριαρχία τους, ακόμα κι αυτός βασανίζεται και κατατυραννείται για πολύ καιρό, για χρόνια ή και δεκαετίες, από το σκοτεινό τούτο γένος. Γιατί τα πάθη, αν χρονίσουν μέσα μας,δυναμώνουν, θεριεύουν, ριζώνουν γερά, γίνονται ένα με την ψυχή, και πολύ δύσκολα μετά ξεριζώνονται, ακόμα κι αν το θέλουμε. Φεύγουμε για να σωθούμε, κι εκείνα μας καταδιώκουν.

Μας ζώνουν και μας πολεμούν λυσσαλέα, μη θέλοντας να χάσουν τα δικαιώματα που είχαν στήν ψυχή μας.

Με τρία μόνο μέσα μπορούν τότε να νικηθούν:

Με τη σταθερή κι ανυποχώρητη δική μας αντίσταση - αντίσταση κυριολεκτικά μέχρι θανάτου -  στις επανειλημμένες επιθέσεις τους. Με τη βαθιά συντριβή και την τελωνική ταπείνωση. Με τη δακρύρροη και αδιάλειπτη εκζήτηση του ελέους του Θεού και των πρεσβειών των αγίων Του. Επιμένοντας σ' αυτόν τον αγώνα, θα φτάσουμε στο σημείο να εξαλείψουμε κι αυτήν τη μνήμη των παθών από την καρδιά μας.[...]

Να ντυθείς με την πολεμική εξάρτηση κάθε αγωνιστή Χριστιανού, όπως πολύ παραστατικά μας την περιγράφει ο απόστολος Παύλος :  

"Το λοιπόν, αδελφοί μου...Ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού πρός το δύνασθαι υμάς στήναι πρός τας μεθοδείας του διαβόλου... Στήτε ούν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τόν θώρακα της δικαιοσύνης, και υποδησάμενοι τούς πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, επί πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως, εν ώ δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα σβέσαι' και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού, διά πάσης προσευχής και δεήσεως, προσευχόμενοι εν παντί καιρώ εν Πνεύματι" (Εφεσ. 6:10-18).

 

 

Από το βιβλίο " Πνευματικές Νουθεσίες "

του αγίου πατρός ημών Οσίου Μακαρίου της 'Οπτινα

 

 

Θεοτοκίον, ήχος πλ.β'

Προέρχεται ωραιότατος,

εκ θαλάμου της γαστρός σου Θεός,

ώσπερ ανάκτωρ ημφιεσμένος,

θεούφαντον αλουργίδα βαφής μυστικής,

των πανάγνων αιμάτων σου,

Ανύμφευτε,

και βασιλεύει της γής.

 

 

Υάκινθος