Ο Θεός, το Άγιον Πνεύμα

[...]
" Και εγώ ερωτήσω τόν Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα" (Ιω.14,16). Το Άγιον Πνεύμα ονομάζεται  "Παράκλητος" (Ιω.14,26) συμφώνως πρός την φύσιν Αυτού , η οποία είναι ειρήνη, χαρά και άπειρος μακαριότης και ένεκα της ενεργείας Του επί των ψυχών των πιστών, τας οποίας ενισχύει ως μήτηρ εις τας αρετάς των, τας ταλαιπωρίας, τας θλίψεις και τας ασθενείας και εις τας μεγάλας πράξεις της πίστεως.

Κάμπτει  τα πάντα  τω Παρακλήτω γόνυ,

γόνω τε Πατρός, Πατρί συνφυεστάτω΄

εν γάρ  προσώποις οίδε τριττοίς ουσίαν,

νημερτές, απρόσιτον, άχρονον, μίαν΄

έλαμψε  φώς γαρ η χάρις  του Πνεύματος.

Από τον Κανόνα της Πεντηκοστής

Ποίημα Κοσμά μοναχού

'Ηχος πλ. του δ'

Ονομάζεται δε Παράκλητος και πρός αντίθεσιν πρός το πονηρόν πνεύμα της απογοητεύσεως το οποίον συχνά προσβάλλει τας ψυχάς. Πάν φαινόμενον έχει την αιτίαν του. Τοιουτοτρόπως όταν κάμητε μίαν καλήν πράξιν αισθάνεσθε χαράν και ανακούφισιν εις τας ψυχάς σας. Διατί δέ; Διότι το Άγιον Πνεύμα είναι εντός υμών΄
είναι παντού και πληρεί τα πάντα΄ είναι ο θησαυρός πάσης ευλογίας, ο οποίος μας παρηγορεί. Αν τουναντίον κάμης κακήν πράξιν, ή και όταν ακόμη δέν κάμης τοιαύτην και μόνον την σκεφθής, αισθάνεσαι οδυνηράν απογοήτευσιν εις την ψυχήν σου. Διατί δέ; Διότι επέτρεψας το πονηρόν πνεύμα της απογοητεύσεως να σε καταλάβη. Π.χ. αρχίζεις να προσεύχεσαι και καταβάλλεσαι από την απογοήτευσιν, ενώ όταν ήρχιζες τήν προσευχήν σου δεν ησθάνεσο αυτήν΄ ή αρχίζεις την ανάγνωσιν βιβλίου πνευματικού περιεχομένου -  λ.χ. της Αγίας Γραφής - και καταβάλλεσαι από την απογοήτευσιν, την ραθυμίαν, την αμφιβολίαν, την απιστίαν και την δυσπιστίαν. Διατί;  Διότι πειράζεσαι από τα πονηρά πνεύματα της απογοητεύσεως, της αμφιβολίας  και της απιστίας, τα οποία χρησιμοποιούν την πανουργίαν των εναντίον σου. 'Η είσαι εις τον Ναόν και παρακολουθείς την Θείαν Λειτουργίαν΄ και αισθάνεσαι ανίαν, δυσανασχέτησιν. Η απογοήτευσις σε έχη καταλάβη. Καί πάλιν διατί; Διότι τα πονηρά πνεύματα της ραθυμίας και της αθυμίας χρησιμοποιούν την πανουργίαν των εναντίον σου. 'Η πάλιν αρχίζεις την συγγραφήν θρησκευτικού βιβλίου - κηρύγματος λ.χ. - και αισθάνεσαι το σκότος και την ψυχρότητα εις την καρδίαν σου, ενώ το σώμα σου καταβάλλεται από την ανικανότητα και αδυναμίαν. Διατί; Διότι οι αόρατοι εχθροί σε πολεμούν.

 Το 'Αγιον, λοιπόν, Πνεύμα είναι απολύτως χρήσιμον εις όλους μας δι΄ όλα μας τα καλά έργα. Είναι η δύναμις, το φώς , η ειρήνη και η ανακούφισίς μας.

Βέλη  νηπίων  γίνονται,

ψαλμικώς  γηραιόφροσι,

των νηπιοφρόνων,

αι πληγαί και μάστιγες΄

τη θεία δυνάμει δε,

εξασθενούσι γλώσσαι πολλαί,

των τας βλασφημίας,

εις το ύψος λαλούντων΄

και πάς  τις  τόν Πατέρα, τόν Υιόν και το Πνεύμα,

Θεόν ένα γινώσκει,

πανταίτιον και μόνον.

Από τον κανόνα των Αγίων πατέρων

Ποίημα  Θεοφάνους

Ήχος  πλ. του δ΄

 

 

'Ολαι αι ευλογίαι της ψυχής, ήτοι πάν ό,τι αποτελεί την πραγματικήν ζωήν, την ειρήνην και την χαράν της ψυχής, έρχεται εκ του Θεού! Γνωρίζω τούτο  εκ πείρας. Η καρδία μου μου το λέγει. Σύ, Πανάγιον Πνεύμα, είσαι ο θησαυρός όλων των ευλογιών!
[...]

Από το βιβλίο " Η εν Χριστώ Ζωή "
του Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

***

Το φώς ανατέταλκε,

μακράν το σκότος,

οι δυσσεβείς  εκποδών΄

διά τούτο τα πάντα  φωτός πλησθέντα,

τον φωτοδότην Χριστόν,

μετ' ευθυμίας  υμνούσι και λέγουσιν΄

Ευλογητός  ο Θεός, ο των Πατέρων ημών.

Από τον Κανόνα των Αγίων Πατέρων

Ποίημα  Θεοφάνους

'Ηχος  πλ. του δ'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ο ΧΟΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ

 

 

 

 

 

Υάκινθος