Του Αγίου Πατρός ημών
Ιωάννου του Δαμασκηνού
Ιωάννου του Δαμασκηνού
"Τριάς μονάς σώσόν με σόν οικέτην"
άρρευστον (1) , απαθή, αμετάβλητον, αναλλοίωτον, αόρατον, πηγήν της αγαθότητος και της δικαιοσύνης, φως πνευματικόν (2), απλησίαστον' εις μίαν δύναμιν που δεν προσδιορίζεται με κανένα μέτρον, αλλά που μετράται (3) με μόνον τον ιδικόν της θέλημα - διότι έχει την δύναμιν να κάνη όλα όσα θέλει - εις μίαν δύναμιν που εδημιούργησεν όλα τα δημιουργήματα, τα ορατά και τα αόρατα, η οποία συγκρατεί και διαφυλάττει τα πάντα, που προνοεί δι' όλα, που εξουσιάζει και κυβερνά και βασιλεύει επάνω εις όλα με βασιλείαν ατελείωτον και αθάνατον, εις την οποίαν τίποτε δεν αντιστέκεται, η οποία γεμίζει τα πάντα και δεν περικλείεται από τίποτε, αλλά η ίδια περικλείει τα πάντα και τα συγκρατεί και είναι ανωτέρα από όλα' εις μίαν δύναμιν που με άσπιλον τρόπον ζωογονεί όλα τα όντα και που ευρίσκεται πέραν από όλα και είναι άσχετος από κάθε ύπαρξιν, διότι είναι υπερούσιος, και που είναι ανωτέρα από όλα, υπέρθεος, υπεράγαθος, υπερπλήρης' που ορίζει όλας τας αρχάς και εξουσίας, και ευρίσκεται επάνω από κάθε αρχήν και εξουσίαν, επάνω από κάθε ύπαρξιν και ζωήν και λογισμόν και αντίληψιν' που είναι η ιδία φως και αγαθότης και ζωή και ύπαρξις (4), διότι δεν επήρεν από άλλην ύπαρξιν την ύπαρξίν της ή κάτι από όσα είναι (5), αλλά η ιδία είναι πηγή της υπάρξεως δια τα όντα' δι' εκείνα που έχουν ζωήν είναι πηγή της ζωής, δι' εκείνα που έχουν λογικόν πηγή του λογικού, δια το κάθε τι είναι αιτία κάθε καλού' εις μίαν δύναμιν που τα γνωρίζει όλα πρό της δημιουργίας των' που είναι μία ουσία, μία θεότης, μία δύναμις, μία θέλησις, μία ενέργεια, μία αρχή, μία εξουσία, μία κυριότης, μία βασιλεία που γνωρίζεται και προσκυνείται με μίαν συγχρόνως προσκύνησιν, και πιστεύεται και λατρεύεται από όλα τα λογικά δημιουργήματα εις τας τρείς τελείας υποστάσεις των προσώπων, τα οποία είναι ενωμένα χωρίς να συγχέωνται και διακρίνονται χωρίς να διαιρούνται, ιδιότης που είναι έξω από την λογικήν μας' πιστεύομεν δηλαδή εις τον Πατέρα και τον Υιόν και το 'Αγιον Πνεύμα, εις το όνομα των οποίων έχομεν βαπτισθή' διότι ο Κύριος έδωσεν εντολήν εις τους Αποστόλους έτσι να βαπτίζουν, λέγοντας:" Βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ".[...]
(1) 'Αρρευστος: αυτός που δεν παρουσιάζει ροήν, αμετάβλητος.Κατά τον αυτόν άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν η ρεύσις (ροή) είναι γνώρισμα του σώματος κατά την κένωσιν (Ορθόδοξος Πίστις, ΕΠΕ 2,12).
(2) Φώς νοερόν : αυτό το ιδίωμα της θείας φύσεως αναφέρεται εις τας ακτίστους ενεργείας του Θεού. Κατά τον 'Αγιον Συμεών τον Νέον Θεολόγον η εμπειρία του φωτός αυτού ως γνώσις και συνειδητή πνευματική ζωή αποκαλύπτει την παρουσίαν της κεκτημένης υπό του ανθρώπου χάριτος "Εντός μεν εν ταις καρδίαις ημών, εκτός δε εν τω νοϊ περιλάμπον ημάς ανεσπέρως..." (Κατήχησις ΚΗ').
(3) Ο Θεός είναι,καθώς παρατηρεί ο Ζήκος Ρώσης (Δογματική σελ. 305-306),
" δι'εαυτού απεριορίστως διωρισμένον ή απολύτως αυτοδιόριστον 'Ον" και " διακρίνει εαυτόν αφ' εαυτού διά της αϊδίου εν εαυτώ φυσικής και ηθικής ενεργείας".
" δι'εαυτού απεριορίστως διωρισμένον ή απολύτως αυτοδιόριστον 'Ον" και " διακρίνει εαυτόν αφ' εαυτού διά της αϊδίου εν εαυτώ φυσικής και ηθικής ενεργείας".
(4) Οι Πατέρες δίδουν εις τον Θεόν ονόματα που φανερώνουν την αυθυπαρξίαν του. Ο Μ.Αθανάσιος ονομάζει τον Θεόν " αυτοσοφία,αυτόλογον,αυτοδύναμον, αυτοφώς, αυτοαλήθειαν, αυτοδικαιοσύνην,.αυτοαρετήν"..(κατά Ειδώλων 46) και ο 'Αγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ονομάζει τον Θεόν " αυτοζωήν, αυτοαγαθότητα, αυτοϋπερούσιον, αυτοσοφίαν" (Περί Θείων Ονομάτων 2,1,8 και 5,5).
(5) Εννοεί τας ακτίστους ενεργείας του Θεού.
'Εκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως
Πατερικές Εκδόσεις " Γρηγόριος ο Παλαμάς "
Κυριαρχίαν άναρχον,
πανσθενή και πανάγαθον,
τελεταρχικήν, αγαθουργόν αόριστον,
αιτίαν αναίτιον,
ποιητικήν α΄ί΄διον, προνοητικήν,
και σωστικήν των απάντων,
μονάδα κατ' ουσίαν,
και τριάδα προσώποις,
δοξάζω σε Θεέ μου,
πιστώς εις τους αιώνας.
Κανών Τριαδικός
Εις το Μεσονυκτικόν
Κυριακή των Αγίων Πάντων
Ήχος πλ.του δ'
Υάκινθος
Υάκινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου