Σκανδαλισμός

[...] Το κύριο χαρακτηριστικό του υποκριτή είναι ο σκανδαλισμός. Και το πρώτο βέλος που ρίχνει ο υποκριτής μετά τον σκανδαλισμό του εναντίον του πλησίον, είναι η κατάκριση. Στους πιο κακοπροαίρετους ο σκανδαλισμός είναι συχνά προσποιητός, επίπλαστος' είναι μια έγκαιρα επινοημένη πρόφαση με εντυπωσιακή ευλογοφάνεια, για ένα έγκαιρα προετοιμασμένο έγκλημα.
Σκανδαλίζονται όσοι έχουν ακόμα μέσα τους ζωντανό τον παλαιό Αδάμ, δηλαδή τον αμαρτωλό άνθρωπο, έστω και άν επιζητούν καλοπροαίρετα τη σωτηρία τους.
Ο σκανδαλισμός τους αυτός αποτελεί γνώρισμα πνευματικής σαθρότητας, γνώρισμα πολύ βαριάς αρρώστιας. Μιά τέτοια αρρώστια δύσκολα θεραπεύεται, αφού δεν αφήνει τη μετάνοια να ενεργήσει και να φέρει την κάθαρση της ψυχής.
Ο σκανδαλισμός είναι συνέπεια της παρατηρήσεως των αμαρτημάτων του πλησίον με μάτια αρρωστημένα, με μάτια που μεγαλοποιούν τρομερά αυτά τα αμαρτήματα.
Ο σκανδαλισμός είναι γέννημα της φιλαυτίας, που θρονιάζεται στην ψυχή, όταν αυτή δεν αγαπά σωστά τον εαυτό της. Με δοκάρι παρομοίασε ο Κύριος αυτήν την αρρώστια, συγκρίνοντάς την με τα φανερά αμαρτήματα του πλησίον, τα οποία παρομοίασε με ασήμαντο σκουπιδάκι. "Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας", είπε, "για να μη σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε, και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε...Υποκριτή! βγάλε πρώτα από το δικό σου μάτι το δοκάρι, και τότε θα δείς καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι απο το μάτι του αδελφού σου".[...]

Από το βιβλίο "Ασκητικές Εμπειρίες " τ.Β'
του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Υάκινθος