'Αγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης

 

Πηγή: Ορθόδοξη Κορυτσά  (Τρίτη, 7 Φεβρουαρίου 2012)

Jeta e Shën Theodhor Stratilatit ! - Βίος Αγίου Θεόδωρου Στρατηλάτη !

O Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης καταγόταν από τα Συχάϊτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Εύξεινου Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε για την γενναιότητά του και γρήγορα προήχθη στους υψηλότερους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αθλητής γενναιότατος ο Θεόδωρος, ήταν συγχρόνως και υπόδειγμα σεμνότητας όπως αρμόζει σε έναν γνήσιο Χριστιανό. Όταν το 320 μ.Χ. ο Λικίνιος διέτριβε στη Νικομήδεια, άκουσε περί του Θεοδώρου ότι είναι Χριστιανός και βδελύσσεται τα είδωλα. Αμέσως απέστειλε στην Ηράκλεια ανώτερους αξιωματούχους, για να τον συνοδεύσουν με τιμή στη Νικομήδεια. Αλλά ο Θεόδωρος διεμήνυσε διά των ιδίων απεσταλμένων στον Λικίνιο, ότι για πολλούς λόγους η παρουσία του στην Ηράκλεια ήταν συμφέρουσα και τον προέτρεπε να μεταβεί εκεί. Αποδεχθείς την πρόταση ο Λικίνιος μετέβη στην Ηράκλεια, όπου τον προϋπάντησε με λαμπρότητα ο Θεόδωρος, προς τον οποίο ο Λικίνιος άπλωσε το χέρι, ελπίζοντας ότι διά του Θεοδώρου θα προσείλκυε τους Χριστιανούς στη θρησκεία των ειδώλων. Κάποια ημέρα, ενώπιον του λαού, ο Λικίνιος προέτρεψε τον Θεόδωρο να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Θεόδωρος αρνήθηκε και ζήτησε να του δοθούν τα χρυσά και αργυρά αγαλματίδια των θεών, για να προσφέρει αυτά θυσία στον οίκο του ιδιωτικά και μετά να προσφέρει δημόσια τις θυσίες. Πράγματι, ο Θεόδωρος έλαβε τα αγαλματίδια τα οποία κομμάτιασε και μοίρασε τα χρυσά και αργυρά αυτών στους πτωχούς. Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος είδε την κεφαλή της θεάς Αφροδίτης στα χέρια ενός πτωχού και κατέδωσε το γεγονός στον Λικίνιο, ο οποίος θεώρησε τον Θεόδωρο ως εμπαίκτη και καταφρονητή των ειδώλων. Για τον λόγο αυτό τον συνέλαβαν και αμέσως άρχισαν να τον υποβάλλουν σε πολυειδείς τιμωρίες. Τον κτυπούσαν, έκαιγαν και έγδερναν το σώμα του Μάρτυρος. Στην συνέχεια οι δήμιοι τον σταύρωσαν και διαπέρασαν τα πόδια, τα χέρια και τα κρυφά μέλη του διά περόνης, τόξευσαν το πρόσωπό του με τέτοιο τρόπο ώστε να εκχυθούν τα μάτια του και τον άφησαν επάνω στον σταυρό. Ο Λικίνιος, φοβούμενος την οργή του όχλου, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Έτσι ο φόβος παρεχώρησε την θέση του στη χαρά και η λύπη και ο κόπος στην ανάπαυση. Το σεπτό σκήνωμά του μετετέθη, στις 8 Ιουνίου, από την Ηρακλεία στο προγονικό κτήμα του Αγίου, στα Ευχάιτα, κατά την επιθυμία του Αγίου την οποία εξέφρασε προ της εκτομής αυτού στον γραμματέα του Ούαρο. Η Εκκλησία μας εορτάζει στις 8 Ιουνίου την ανακομιδή των λειψάνων του. πηγή: Ορθόδοξη Κορυτσά

Shën Thedhor Stratilati e kishte origjinën nga Sihaita e Galatisë dhe banonte në Iraklia të Evksin Pontit. Në profesion ishte ushtarak, u dallua për trimërinë e tij dhe shpejt u ngjit në gradat më të larta të jerarkisë ushtarake. Një atlet shumë trim Theodhori, ishte në të njejtën kohë dhe shëmbulli i seriozitetit ashtu siç i takon të jetë një të Krishteri origjinal. Kur më 320 pas Krishtit , Likinoja kalonte në Nikomidhi, dëgjoi për Theodhorin i cili është i Krishter dhe që ofendon idhujt. Menjëherë dërgoi në Iraklia oficerë madhorë, që ta shoqërojnë me nder në Nikomidhi. Por Theodhori dërgoi mesazh nëpërmjet të dërguarve të Likinos se për shumë arsye prezenca e tij në Iraklia do të ishte e dobishme dhe i propozonte që të shkonte atje.  Pasi pranoi propozimin Likinioja shkoi në Iraklia, ku dhe e priti me madhështi Theodhori, kundrejt të cilit Likinoja shtriu dorën, duke shpresuar që nëpërmjet Thedhorit do të tërhiqte të Krishterët në adhurimin e idhujve. Një ditë, para popullit, Likinoja e shtyhu Theodhorin që të bënte sakrificë tek idhujt.  Theodhori nuk pranoi dhe kërkoi që të jepen bustet prej ari dhe argjendi të zotave, që t’iu ofrojë sakrificë në shtëpinë e tij privatisht dhe më pas të ofrojë sakrificë në publik. Me të vërtetë, Theodhori mori bustet të cilat i copëtoi dhe i ndau pjesët prej floriri dhe argjendi në të varfërit. Njëqindëshi Maksend pa kokën e Afërditës në duart e një të varfëri dhe raportoi ndodhinë tek Likino, i cili konsideroi që Theodhorin si një tallës dhe injorues të idhujve. Për këtë arsye e arrestuan menjëherë  dhe filluan që ta ndëshkojnë me shumë lloje torturash. E rrahen, i dogjën dhe i rropën lëkurën  Dëshmorit. Në vazhdimësi  xhelatët e kryqëzuan dhe përshkruan këmbët, duart dhe pjesët e fshehura të trupit e tij me gozhdë, shponin me shtiza fytyrën e tij me mënyrë të tillë që të dalin sytë e tij dhe e lanë mbi kryq. Likinoja duke patur frikë urrejtjen e popullit, urdhëroi që t’i presin kokën. Kështu frika i la vendin gëzimit, keqardhja dhe lodhja ngushëllimit. Trupi i tij i nderuar u transferua, më 8 Qershor, nga Iraklia në pronën e etërve të Shënjtorit, në Evheta, sipas dëshirës së Shënjtorit i cili shprehu para ekzekutimit të tij tek sekretari i tij Uaro. Kisha jonë e feston më 8 Qershorit për mbledhjen e lipsanëve të tij.